3 Para fronit dhe para katër gjallesave e pleqve këndonin një këngë të re. Askush nuk mund ta mësonte këngën, përveç njëqind e dyzet e katër mijë të shpërblyerve nga toka.
4 Këta janë ata që nuk u përlyen me gra, por mbetën të virgjër. Janë ata që shkojnë pas Qengjit, kudo ku ai shkon. Ata u shpërblyen prej njerëzve për të qenë frytet e para për Perëndinë dhe Qengjin.
5 Nga goja e tyre nuk ka dalë asnjë gënjeshtër, sepse janë të paqortueshëm.
6 Pastaj pashë një engjëll tjetër, që fluturonte në mes të qiellit dhe që kishte një ungjill të amshuar për t’u shpallur banorëve të tokës nga çdo komb, fis, gjuhë e popull.
7 Ai tha me zë të lartë: «Druajeni Perëndinë dhe jepini lavdi, se erdhi ora e gjykimit të tij. Adhurojeni atë që bëri qiellin e tokën, detin e burimet e ujërave!».
8 Një engjëll tjetër erdhi pas të parit dhe tha: «Ra, ra Babilonia e madhe, ajo që dehu gjithë kombet me verën e zemërimit të kurvërisë së saj».
9 Një engjëll i tretë erdhi pas tyre dhe tha me zë të lartë:«Kush adhuron bishën dhe shëmbëlltyrën e saj dhe merr damkën në ballë e në dorë,