2 Atëherë engjëlli thirri me zë të lartë:«Ra, ra Babilonia e madhe!Ra dhe u bë banesë djajshdhe strofull e çdo shpirti të ndyrë,shpendi të papastërdhe bishe të fëlliqur e të urryer.
3 Me verën e zemërimit të kurvërisë së saju dehën gjithë kombet.Mbretërit e tokës bënë kurvëri me të,ndërsa tregtarët e tokës u pasuruan me luksin e saj të shfrenuar».
4 Pastaj dëgjova një zë tjetër nga qielli që tha:«Populli im, dilni prej saj,që të mos bëheni pjesëtarë të mëkateve të sajdhe të mos merrni plagënga plagët e saj.
5 Sepse, mëkatet e saj arritën deri në qielldhe Perëndia i kujtoi padrejtësitë e saj.
6 Silluni me të siç u soll ajo me ju,shpërblejani dyfish veprat,ndërsa kupën që ju dha të pini, mbushjani dy herë më shumë.
7 Jepini asaj po aq mundim e vajtim,sa i dha lavdi e luks vetes,ajo që vazhdon të thotë në zemrën e vet:“Unë rri ulur si mbretëreshë,nuk jam vejushëdhe nuk kam për të parë kurrë vajtim me sy.”
8 Prandaj në një ditë të vetme do të mblidhen plagët e saj:vdekja, vajtimi dhe zia e bukës.Ajo do të digjet e tëra në zjarr,sepse Zoti Perëndi që e gjykon është i fuqishëm.