6 А и језик је ватра, свет неправде међу нашим удовима. Он цело тело каља и, од пакла потпаљен, пали цео ток живота.
7 Човек кроти и укротио је све врсте звери, птица, гмизаваца и морских створења.
8 Али језик — то зло које не мирује, пуно смртоносног отрова — ниједан човек не може да укроти.
9 Њиме благосиљамо Господа и Оца и њиме проклињемо људе, створене по Божијој слици.
10 Из истих уста излазе и благослов и клетва. А то тако не треба да буде, браћо моја.
11 Зар на извору из истог отвора извире и слатка и горка вода?
12 Зар може смоква, браћо моја, да рађа маслине, или винова лоза смокве? Тако ни слан извор не може да дâ слатку воду.