12 ถ้อยคำจากปากของผู้มีสติปัญญาก็มีคุณแต่ริมฝีปากของคนเขลาจะเผาผลาญตัวเองเสีย
13 ถ้อยคำจากปากของเขาเป็นความเขลาตั้งแต่เริ่มปริปากตอนจบก็เป็นความบ้าบออย่างร้าย
14 คนเขลาพูดมากซ้ำซากมนุษย์หารู้ไม่ว่าเหตุอันใดจะบังเกิดขึ้นใครเล่าจะบอกเขาได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นเมื่อเขาล่วงไป
15 การงานของคนเขลากระทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยด้วยว่าเขาไม่รู้จักทางที่จะเข้าไปในกรุง
16 โอ บ้านเมืองเอ๋ย วิบัติแก่เจ้าเมื่อกษัตริย์ของเจ้าเป็นเด็กและเจ้านายทั้งหลายของเจ้ามีการเลี้ยงกันสนุกสนานแต่เช้า
17 โอ บ้านเมืองเอ๋ย ความสำราญจะมีแก่เจ้า เมื่อกษัตริย์ของเจ้าเป็นเชื้อขุนนางและเจ้านายของเจ้ามีการเลี้ยงตามกาละเทศะเพื่อจะมีกำลังวังชา มิใช่จะดื่มให้มึนเมา
18 เพราะความขี้เกียจ หลังคาจึงหักพังลงและเพราะความเกียจคร้านเรือนจึงรั่วเฉอะแฉะ