ปัญ‌ญา‌จารย์ 7:21-27 TH1971

21 อย่า​สน‍ใจ​ฟัง​บรร‌ดา​ถ้อย‍คำ​ที่​ใครๆ​กล่าว เกรง‍ว่า​เจ้า​จะ​ได้​ยิน​ทาส​ของ​เจ้า​แช่ง‍ด่า​ตัว​เจ้า

22 ด้วย​ว่า​เจ้า​ก็​แจ้ง​อยู่​กับ​ใจ​ของ​เจ้า​เอง หลาย​ครั้ง​หลาย​หน​แล้ว​ว่า ตัว​เจ้า​เอง​ได้​แช่ง‍ด่า​คน​อื่น​เหมือน​กัน

23 บรร‌ดา​ข้อ‍ความ​เหล่า‍นี้​ข้าพ‌เจ้า ได้​ชัน‌สูตร​ดู​ด้วย​ใช้​สติ​ปัญ‌ญา​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​จะ​ได้​ปัญ‌ญา” แต่​ปัญ‌ญา​นั้น​กลับ​อยู่​ห่าง‍ไกล​จาก​ข้าพ‌เจ้า

24 สิ่ง​ที่​เป็น​อยู่​ก็​อยู่​ไกล และ​ที่​ลึก​ก็​ลึก​ล้ำ​เหลือ​เกิน ใคร​ผู้​ใด​จะ​ค้น​ออก​มา​ได้

25 ใจ​ข้าพ‌เจ้า​หวน​กลับ​มา​เรียน​รู้​และ​เสาะ​กับ​แสวง‍หา สติ​ปัญ‌ญา และ​มูล‍เหตุ​ของ​สิ่ง​ต่างๆ เพื่อ​ให้​รู้​ว่า​ความ​อธรรม​เป็น​ความ​เขลา และ​ความ​เขลา​เป็น​ความ​บ้า‍บอ

26 ข้าพ‌เจ้า​ได้​พบ​อีก​สิ่ง​หนึ่ง​ซึ่ง​ขม‍ขื่น​ยิ่ง‍กว่า​ความ​ตาย คือ​ผู้หญิง​ที่​มี​ใจ​เป็น​บ่วง‍แร้ว​และ​ข่าย มือ​ของ​นาง​เป็น​โซ่‍ตรวน คน​ใด​เป็น​คน​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​พระ‍เจ้า​คน​นั้น​จะ​หนี​พ้น​นาง แต่​คน​บาป​จะ​ถูก​ผู้หญิง​คน​นั้น​จับ​เอา​ไป

27 ปัญ‌ญา‌จารย์​กล่าว​ว่า ดู‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​พบ​ดัง​ต่อ‍ไป​นี้ โดย​เอา​เรื่อง​หนึ่ง​มา​ประ‌ดิษฐ์​ติด​ต่อ​เข้า​กับ​อีก​เรื่อง​หนึ่ง เพื่อ​หา​มูล‍เหตุ