1 ข้าพเจ้าเห็นพระเจ้าประทับยืนอยู่ข้างแท่นบูชา และพระองค์ตรัสว่า“จงตีที่หัวเสาเพื่อให้ธรณีประตูหวั่นไหวและจงหักมันเสียให้เป็นชิ้นๆเหนือศีรษะของประชาชนทั้งหมดคนที่ยังเหลืออยู่เราจะสังหารเสียด้วยดาบจะไม่มีผู้ใดหนีไปได้เลยจะไม่รอดไปได้สักคนเดียว
2 แม้ว่าเขาจะขุดไปถึงแดนคนตายมือของเราจะจับเขามาจากที่นั่นถ้าเขาจะปีนไปฟ้าสวรรค์เราจะนำเขาลงมาจากที่นั่น
3 แม้ว่าเขาจะซ่อนอยู่ที่ยอดเขาคารเมลเราจะหาเขาที่นั่น แล้วจับเขามาแม้ว่าเขาจะไปซ่อนอยู่ที่ก้นทะเลให้พ้นตาเราเราจะบัญชางูที่นั่นและมันจะกัดเขา
4 แม้ว่าเขาจะตกไปเป็นเชลยต่อหน้าศัตรูของเขาทั้งหลายเราจะบัญชาดาบที่นั่นและดาบจะฆ่าเขาเสียเราจะจ้องมองดูเขาอยู่เป็นการมองร้ายไม่ใช่มองดี”
5 พระเจ้าจอมโยธาพระองค์ผู้ทรงแตะต้องแผ่นดินและแผ่นดินก็ละลายไปและบรรดาที่อาศัยอยู่ในนั้นก็ไว้ทุกข์และแผ่นดินนั้นทั้งหมดก็เอ่อขึ้นมาอย่างแม่น้ำไนล์และยุบลงอีก เหมือนแม่น้ำไนล์แห่งอียิปต์
6 ผู้ทรงสร้างห้องชั้นบนไว้ในสวรรค์และตั้งฟ้าครอบไว้ที่พื้นโลกผู้ทรงเรียกน้ำทะเลมาแล้วราดน้ำนั้นบนพื้นโลกพระนามของพระองค์คือ พระเยโฮวาห์
7 พระเจ้าตรัสว่า “โอ คนอิสราเอลเอ๋ยแก่เราเจ้าไม่เป็นเหมือนคนเอธิโอเปียดอกหรือเรามิได้พาอิสราเอลขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์หรือและพาคนฟีลิสเตียมาจากคัฟโทร์และพาคนซีเรียมาจากคีร์หรือ