1 โอ คนอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะนี้ซึ่งพระเจ้าตรัสกล่าวโทษท่านทั้งหลาย คือกล่าวโทษหมดทั้งตระกูล ซึ่งเราได้นำออกจากแผ่นดินอียิปต์ว่า
2 “ในบรรดาตระกูลทั้งสิ้นในโลกนี้เจ้าเท่านั้นที่เราเลือกไว้ดังนั้นเราจึงจะลงโทษเจ้าเพราะความผิดบาปทั้งสิ้นของเจ้า
3 “สองคนจะเดินไปด้วยกันได้หรือนอกจากทั้งสองจะได้ตกลงกันไว้ก่อน
4 สิงห์จะแผดเสียงดังอยู่ในป่าเมื่อมันไม่มีเหยื่อหรือถ้าสิงห์หนุ่มจับสัตว์อะไรไม่ได้เลยมันจะร้องออกมาจากถ้ำของมันหรือ
5 ถ้าไม่มีเหยื่อล่อไว้นกจะลงมาติดกับบนดินได้หรือถ้าไม่มีอะไรเข้าไปติดกับกับจะลั่นขึ้นจากดินได้หรือ
6 เขาจะเป่าเขาสัตว์ในเมืองและประชาชนไม่ตกใจกลัวอะไรหรือจะมีภัยตกอยู่ในเมืองหนึ่งเมืองใดหรือนอกจากว่าพระเจ้าทรงกระทำเอง
7 แท้จริงพระเจ้ามิได้ทรงกระทำอะไรเลยโดยมิได้เปิดเผยความลี้ลับให้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ คือผู้เผยพระวจนะ
8 สิงห์แผดเสียงร้องแล้วผู้ใดจะไม่กลัวบ้างพระเจ้าตรัสแล้วจะมีผู้ใดที่จะไม่เผยพระวจนะหรือ”
9 จงประกาศแก่บรรดาวังป้อมในอัชโดด1และแก่บรรดาวังป้อมในแผ่นดินอียิปต์และกล่าวว่า “จงประชุมกันที่บนภูเขาสะมาเรียและพินิจดูการโกลาหลมากมายและการข่มขี่ทั้งหลายท่ามกลางเมืองนั้น”
10 พระเจ้าตรัสว่า “ผู้ที่ส่ำสมความทารุณและการโจรกรรมไว้ในวังป้อมของเขาไม่รู้จักที่จะประพฤติตามทางเที่ยงธรรม”
11 เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า“ศัตรูจะมาล้อมแผ่นดินไว้และตีแนวตั้งรับของเจ้าให้แตกและวังป้อมของเจ้าจะถูกปล้น”
12 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ผู้เลี้ยงแกะชิงได้ขาสองขา หรือหูชิ้นหนึ่งมาจากปากสิงห์ได้อย่างไร คนอิสราเอลผู้อยู่ในสะมาเรีย จะได้รับความช่วยเหลือให้ได้เตียงมุมหนึ่ง และได้หมอนแพรของที่นอน”
13 พระเยโฮวาห์ พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า“ฟังซิ และเป็นพยานกล่าวโทษพงศ์พันธุ์ของยาโคบเถิด
14 ว่าในวันที่เราทำโทษอิสราเอลเรื่องการละเมิดของเขาเราจะทำโทษบรรดาแท่นบูชาของเมืองเบธเอลเชิงงอนที่แท่นบูชานั้น จะถูกตัดออกเสียและตกลงที่ดิน
15 เราจะโจมตีเรือนพักฤดูหนาวพร้อมกับเรือนพักฤดูร้อนและเรือนที่ทำด้วยงาช้างจะพินาศและเรือนใหญ่ๆทั้งสิ้นจะสูญสิ้นไป”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ