1 “แม่โคทั้งหลายแห่งเมืองบาชานเอ๋ยจงฟังคำนี้เถิดคือผู้ที่อยู่ในภูเขาสะมาเรียผู้ที่บีบบังคับคนยากจนและขยี้คนขัดสนผู้ที่กล่าวแก่สามีของตนว่า‘เอามาซิคะ เราจะได้ดื่มกัน’
2 พระเจ้าทรงปฏิญาณไว้ด้วยความบริสุทธิ์ของพระองค์ว่าดูเถิด วันทั้งหลายก็มาถึงเจ้าแล้วเขาจะเอาขอเกี่ยวเจ้าไปจนถึงคนที่สุดท้ายของเจ้า เขาก็จะเกี่ยวไปด้วยเบ็ด
3 และเจ้าจะออกไปตามช่องกำแพงหญิงทุกคนจะออกไปตามช่องตรงข้างหน้าตนและเจ้าจะถูกทิ้งเข้าไปในฮารโมน”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
4 “จงมาที่เบธเอล มาทำการทรยศมาที่กิลกาลซิ มาทำการทรยศให้ทวีมากขึ้นจงนำเครื่องสัตวบูชาของเจ้ามาทุกเช้าและนำทศางค์ของเจ้ามาทุกสามวัน
5 จงเผาบูชาโมทนาด้วยใช้สิ่งที่มีเชื้อและประกาศการถวายบูชาด้วยใจสมัคร จงโฆษณาโอ คนอิสราเอลเอ๋ยเจ้ารักที่จะกระทำอย่างนี้นี่นะ”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
6 “ทั่วไปทุกเมือง เราให้ฟันของเจ้าสะอาดสถานที่ทุกแห่งของเจ้าก็ขาดอาหารเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
7 “เราได้ยับยั้งฝนไว้เสียจากเจ้าด้วยเมื่อก่อนถึงฤดูเกี่ยวสามเดือนเราให้ฝนตกในเมืองหนึ่งอีกเมืองหนึ่งไม่ให้ฝนนาแห่งหนึ่งมีฝนตกและนาที่ไม่มีฝนก็เหี่ยวแห้ง
8 ดังนั้นชาวเมืองสองสามเมืองก็ดั้นด้นไปหาอีกเมืองหนึ่งเพื่อจะหาน้ำดื่ม และไม่รู้จักอิ่มเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
9 “เราโจมตีเจ้าด้วยให้ข้าวม้านและขึ้นราบรรดาสวนของเจ้า และสวนองุ่นของเจ้าต้นมะเดื่อและต้นมะกอกเทศของเจ้าตั๊กแตนก็มากินเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
10 “เราให้โรคระบาดอย่างที่เกิดในอียิปต์ มาเกิดท่ามกลางเจ้าเราประหารคนหนุ่มของเจ้าเสียด้วยดาบทั้งเอาม้าทั้งหลายของเจ้าไปเสียและกระทำให้ความเน่าเหม็นที่เต็นท์ของเจ้าคลุ้งเข้าจมูกเจ้าเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
11 “เราคว่ำเจ้าเสียบ้างอย่างที่พระเจ้าคว่ำเมืองโสโดมและเมือง โกโมราห์เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่เขาหยิบออกมาจากกองไฟเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา” พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
12 “โอ อิสราเอลเอ๋ย เพราะฉะนั้นเราจะต้องกระทำกับเจ้าดังนี้เพราะเราจะต้องกระทำเช่นนี้แก่เจ้าโอ อิสราเอลเอ๋ย จงเตรียมตัวเพื่อจะเผชิญพระเจ้าของเจ้า”
13 เพราะนี่แน่ะ พระองค์ผู้ปั้นภูเขาและสร้างพายุและทรงประกาศพระดำริของพระองค์แก่มนุษย์ผู้ทรงสร้างแสงเงินแสงทองและทรงดำเนินบนที่สูงของพิภพพระนามของพระองค์ คือ พระเยโฮวาห์พระเจ้าจอมโยธา