เลวี‌นิติ 17 TH1971

สถาน‍ที่​แห่ง​เดียว​สำ‌หรับ​การ​สัก‌การ‌บูชา

1 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

2 “จง​กล่าว​แก่​อา‌โรน​และ​บุตร​ทั้ง‍หลาย​ของ​เขา และ​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล​ว่า ต่อ‍ไป​นี้​เป็น​สิ่ง​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​บัญ‌ชา​ไว้

3 ถ้า​ชาว​อิส‌รา‌เอล​คน​ใด​ฆ่า​วัว​หรือ​ลูก‍แกะ หรือ​แพะ​ใน​ค่าย หรือ​ฆ่า​ภาย‍นอก​ค่าย

4 และ​มิ‍ได้​นำ​มา​ที่​ประ‌ตู​เต็นท์​นัด‍พบ เพื่อ​ถวาย​เป็น​ของ​บูชา​แด่​พระ‍เจ้า​ที่​หน้า​พลับ‌พลา​แห่ง​พระ‍เจ้า ผู้‍นั้น​ต้อง​มี​โทษ​ด้วย​มี​กรรม​บาป​เรื่อง​เลือด คือ​เขา​ทำ​ให้​เลือด​ตก ให้​อเปหิ​ผู้‍นั้น​เสีย​จาก​ชน‍ชาติ​ของ​ตน

5 ทั้ง‍นี้​เพื่อ​ประ‌สงค์​ให้​คน​อิส‌รา‌เอล​นำ เครื่อง​ถวาย​ซึ่ง​เขา​ฆ่า​ที่​พื้น‍ทุ่ง มา​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า มา​ยัง​ปุโร‌หิต​ที่​ประ‌ตู​เต็นท์​นัด‍พบ และ​ฆ่า​สัตว์​นั้น​เป็น​ศานติ‍บูชา​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า

6 และ​ปุโร‌หิต​จะ​เอา​เลือด​สัตว์​นั้น​ประ‌พรม​บน แท่น‍บูชา​พระ‍เจ้า​ที่​ประ‌ตู​เต็นท์​นัด‍พบ และ​เผา​ไขมัน​ให้​เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‌ทัย​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า

7 เขา​ก็​จะ​ไม่​ฆ่า​สัตว์​บูชา​เมษ‌ปีศาจ​อีก​ต่อ‍ไป​ซึ่ง เขา​ทั้ง‍หลาย​เล่น‍ชู้​นั้น ให้​เรื่อง‍นี้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​แก่​เขา​ตลอด​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​เขา

8 “และ​เจ้า​จง​กล่าว​แก่​เขา​ว่า วงศ์‍วาน​อิส‌รา‌เอล​คน​ใด​หรือ​คน ต่าง‍ด้าว​คน​ใด​ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ใน​หมู่​พวก‍เขา ผู้​ถวาย​เครื่อง​เผา‍บูชา​หรือ​เครื่อง​สัตว‌บูชา

9 และ​มิ‍ได้​นำ​เครื่อง​สัตว‌บูชา​นั้น​มา​ที่ ประ‌ตู​เต็นท์​นัด‍พบ​เพื่อ​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า ก็​ให้​อเปหิ​ชาย​ผู้‍นั้น​เสีย​จาก​ชน‍ชาติ​ของ​ตน

ห้าม​การ​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด

10 “ถ้า​วงศ์‍วาน​อิส‌รา‌เอล​หรือ​คน​ต่าง‍ด้าว คน​ใด​ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด เรา​จะ​หมาย​หน้า​บุค‌คล​ผู้​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด​นั้น และ​จะ​อเปหิ​เขา​เสีย​จาก​ชน‍ชาติ​ของ ตน

11 เพราะ‍ว่า​ชีวิต​ของ​เนื้อ‍หนัง​อยู่​ใน​เลือด เรา​ได้​ให้​เลือด​แก่​เจ้า​เพื่อ​ใช้​บน​แท่น เพื่อ​จะ​ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​บาป​แห่ง​วิญ‌ญาณ​จิต​ของ​เจ้า เพราะ‍ว่า​โล‌หิต​เป็น​สิ่ง​ที่​ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​บาป ด้วย​ชีวิต​เป็น​เหตุ

12 เพราะ​ฉะนั้น​เรา​จึง​ได้​พูด​กับ​คน​อิส‌รา‌เอล​ว่า ใน​พวก​เจ้า​อย่า​ให้​คน​ใด​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด​เลย หรือ​คน​ต่าง‍ด้าว​ผู้​อา‌ศัย​ท่าม‍กลาง​เจ้า​ก็​อย่า ได้​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด

13 คน​อิส‌รา‌เอล​คน​ใด​หรือ​คน​ต่าง‍ด้าว​ที่​อา‌ศัย​อยู่ ท่าม‍กลาง​เขา ไป​ล่า​สัตว์​หรือ​นก​เพื่อ​นำ​มา​รับ‍ประ‌ทาน​ก็​ให้​หลั่ง​เลือด​ออก แล้ว​เอา​ฝุ่นกลบ

14 “เพราะ‍ว่า​ชีวิต​ของ​สัตว์​ทุก‍ตัว​ก็​คือ​เลือด​ของ​มัน​นั่น​เอง เพราะ​ฉะนั้น​เรา​จึง​ได้​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​อิส‌รา‌เอล​ว่า เจ้า​อย่า​รับ‍ประ‌ทาน​เลือด​ของ​สัตว์​ใดๆ​เลย เพราะ​ว่า​ชีวิต​ของ​สัตว์​ทุก‍ตัว​ก็​คือ​เลือด​ของ​มัน​นั่น​เอง ผู้‍ใด​รับ‍ประ‌ทาน​ก็​ต้อง​ถูก​อเปหิ

15 และ​ทุก‍คน​ไม่​ว่า​ชาว​เมือง​หรือ​คน​ต่าง‍ด้าว​ผู้ รับ‍ประ‌ทาน​สัตว์​ที่​ตาย​เอง หรือ​สัตว์​ที่​ถูก​สัตว์​อื่น​กัด​ตาย ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​และ​อาบ‍น้ำ และ​เป็น​มล‌ทิน​อยู่​จน​ถึง​เวลา​เย็น แล้ว​จึง​จะ​สะอาด​ได้

16 ถ้า​เขา​ไม่​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​หรือ​อาบ‍น้ำ เขา​ต้อง​รับ​โทษ​ของเขา”

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27