1 “ถ้าผู้ใดกระทำความ ผิดในข้อที่ได้ยินคำให้สาบานตัวเป็นพยาน และแม้ว่าเขาเป็นพยาน โดยที่เขาเห็นหรือรู้เรื่องก็ตาม แต่เขาไม่ยอมให้การเป็นพยาน เขาต้องรับความผิด
2 หรือผู้หนึ่งผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทิน จะเป็นซากสัตว์ป่าที่มลทิน หรือซากสัตว์เลี้ยงที่มลทิน หรือซากสัตว์เล็กๆที่มีมากที่เป็นมลทิน โดยไม่ทันรู้ตัว เขาจึงเป็นคนมีมลทิน เขาก็มีกรรมบาป
3 ถ้าเขาแตะต้องมลทินของคน จะเป็นสิ่งใดๆ ซึ่งเป็นมลทินอันเป็นสิ่งที่กระทำให้คนนั้นเป็นมลทิน โดยเขาไม่รู้ตัว เมื่อเขารู้เข้าแล้วเขาก็มีกรรมบาป
4 ถ้าคนหนึ่งคนใดเผลอตัวกล่าว คำสาบานว่าจะกระทำชั่วหรือดี หรือเผลอตัวกล่าวคำสาบานใดๆ และเขากระทำโดยไม่ทันรู้ตัว เมื่อเขารู้สึกตัวแล้วในประการใดก็ตาม เขาก็มีกรรมบาป
5 เมื่อผู้หนึ่งผู้ใดกระทำกรรมบาปใดๆที่กล่าวมานี้ ก็ให้เขาสารภาพความผิดที่เขาได้กระทำ
6 และให้เขานำเครื่องบูชาไถ่กรรมบาปมาถวายแด่พระเจ้า เพราะบาปซึ่งเขาได้กระทำนั้น เครื่องบูชานั้นจะเป็นสัตว์ตัวเมียจากฝูง คือลูกแกะหรือแพะ ก็เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปได้ ดังนี้ปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปให้เขา เพราะเขาทำบาป
7 “ถ้าเขาไม่สามารถถวายลูกแกะตัวหนึ่ง ก็ให้เขานำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบหนุ่มสองตัว นกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป และนกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชา ให้เป็นเครื่องบูชาไถ่กรรมบาปถวายแด่พระเจ้า ล้างความผิดที่เขาได้กระทำไป
8 ให้เขานำนกทั้งสองนี้มาให้ปุโรหิต ปุโรหิตก็ถวายนกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป ให้เขาบิดหัวนกหลุดจากคอแต่อย่าให้ขาด
9 และให้เอาเลือดเครื่องบูชาไถ่บาปประพรมที่ข้างแท่นเสียบ้าง ส่วนเลือดที่เหลืออยู่ให้ไหลออกจากที่ฐานแท่น นี่เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
10 แล้วเขาจะถวายนกตัวที่สองเป็นเครื่องเผาบูชาตามกฎหมาย และปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขาซึ่งเขาได้ กระทำไป และเขาจะได้รับการอภัย
11 “แต่ถ้าเขายังไม่สามารถที่จะนำนกเขาสองตัว หรือนกพิราบหนุ่มสองตัวมา ก็ให้เขานำเครื่องบูชาไถ่บาปซึ่งเขาได้กระทำนั้นมา คือยอดแป้งหนึ่งในสิบเอฟาห์ เอามาเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป อย่าใส่น้ำมัน หรือใส่เครื่องกำยานในแป้ง เพราะเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
12 ให้เขานำแป้งมาให้ปุโรหิต และปุโรหิตจะเอาแป้งกำมือหนึ่งเป็นส่วนอนุสรณ์ และเผาเสียบนแท่นบนเครื่องเผาบูชาด้วยไฟถวาย แด่พระเจ้าเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
13 อย่างนี้แหละ ปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขา ซึ่งเขาได้กระทำในเรื่องหนึ่งเรื่องใดที่กล่าวมานี้ และเขาจะได้รับการอภัย ส่วนที่เหลือนั้นจะเป็นของปุโรหิตเช่นเดียวกับธัญญบูชา”
14 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
15 “ถ้าผู้ใดทำการไม่ซื่อตรง และทำบาปโดยไม่รู้ตัวในเรื่องของบริสุทธิ์แห่งพระเจ้า ให้ผู้นั้นนำแกะตัวผู้ที่ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องบูชา ไถ่กรรมบาปถวายแด่พระเจ้า ให้เจ้าตีราคาเป็นเงินเชเขลตาม เชเขลของสถานนมัสการ เป็นเครื่องบูชาไถ่กรรมบาป
16 และให้ผู้นั้นชดใช้ของบริสุทธิ์ที่ขาดไป และเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาสิ่งที่ขาดไปนั้น นำมอบให้แก่ปุโรหิต และปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขาด้วยแกะผู้ ที่ถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่กรรมบาป และเขาจะได้รับการอภัย
17 “ถ้าผู้ใดกระทำผิด คือกระทำสิ่งที่พระเจ้าทรงบัญชามิให้กระทำ ถึงแม้ว่าเขากระทำโดยไม่รู้เท่าถึงการ เขาก็มีความผิดจะต้องรับโทษ
18 ให้ผู้นั้นนำแกะตัวผู้ที่ปราศจากตำหนิมาจากฝูง ให้เจ้าตีราคา เป็นราคาเครื่องบูชาไถ่กรรมบาป และให้ปุโรหิตทำการลบมลทินบาปของเขาตามความผิด ซึ่งเขาได้กระทำด้วยมิได้เจตนานั้น และเขาจะได้รับการอภัย
19 เป็นเครื่องบูชาไถ่กรรมบาป เพราะเขาได้กระทำกรรมบาปต่อพระเจ้า”