1 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเจ้า ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศว่าเป็นการประชุมบริสุทธิ์ คือเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของเรานั้นมีดังนี้
3 จงทำการงานในหกวัน แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นสะบาโตแห่งการหยุดพักสงบ เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำการงานใดๆ เป็นสะบาโตแด่พระเจ้า ตามที่อยู่ทั่วไปของเจ้า
4 “ต่อไปนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเจ้า เป็นการประชุมบริสุทธิ์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศตามเวลากำหนดให้เขาทราบ
5 ในเวลาเย็นวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่งเป็นวันเทศกาล ปัสกา ของพระเจ้า
6 และในวันที่สิบห้าเดือนเดียวกัน เป็นเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อถวายแด่พระเจ้า ให้เจ้ารับประทานขนมปังไร้เชื้อ เจ็ดวัน
7 ในวันต้นเจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำงานหนัก
8 แต่เจ้าจงถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่พระเจ้าให้ครบเจ็ดวัน ในวันที่เจ็ดเป็นวันประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำงานหนัก”
9 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
10 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้ามาถึงแผ่นดินซึ่งเราให้เจ้า และเกี่ยวพืชผลของแผ่นดินนั้น เจ้าจงเอาฟ่อนข้าวที่เกี่ยวในรุ่นแรกนำไปให้ปุโรหิต
11 และปุโรหิตจะนำฟ่อนข้าวนั้น ทำพิธียื่นถวายแด่พระเจ้า เพื่อเจ้าจะเป็นที่โปรดปราน รุ่งขึ้นหลังวันสะบาโตปุโรหิตจะทำพิธียื่นถวาย
12 ในวันที่เจ้าทำพิธียื่นฟ่อนข้าว เจ้าจงถวายลูกแกะผู้อายุหนึ่งขวบ ไม่มีตำหนิเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเจ้า
13 และเครื่องธัญญบูชาที่คู่กันนั้น คือยอดแป้งสองในสิบเอฟาห์เคล้าน้ำมัน เผาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้าเป็นกลิ่นพอพระทัย และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันคือเหล้าองุ่นหนึ่งในสี่ฮิน
14 เจ้าอย่ารับประทานขนมปังหรือข้าวคั่วข้าวสด จนกว่าจะถึงวันเดียวกันนี้ คือกว่าเจ้าจะนำเครื่องบูชาถวายแด่พระเจ้าของเจ้า ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้าใน ที่อยู่ของเจ้าทั่วไป
15 “ตั้งแต่วันรุ่งขึ้นจนวันสะบาโต เจ้าจงนับให้ได้ครบเจ็ดสัปดาห์เต็มๆ คือนับจากวันที่เจ้านำฟ่อนข้าวเข้า มาทำพิธียื่นถวายเป็นต้นไป
16 นับไปให้ได้ห้าสิบวัน จนถึงวันถัดวันสะบาโตที่เจ็ด แล้วเจ้าจงนำข้าวใหม่มาถวายแด่พระเจ้าเป็นธัญญบูชา
17 จงนำขนมปังสองก้อนทำด้วยแป้งสองในสิบเอฟาห์จาก ที่อาศัยของเจ้ามาทำพิธียื่นถวาย ให้ทำด้วยยอดแป้งใส่เชื้อปิ้งเป็นผลรุ่นแรกถวายแด่พระเจ้า
18 พร้อมกับขนมปังนั้นเจ้าจงนำลูกแกะเจ็ดตัวอายุหนึ่ง ขวบปราศจากตำหนิ วัวหนุ่มตัวหนึ่ง แกะผู้สองตัว มาเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเจ้า พร้อมกับธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชา อันเป็นคู่กันให้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นพอพระทัยถวายแด่พระเจ้า
19 เจ้าจงถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป และลูกแกะผู้อายุหนึ่งขวบสองตัวเป็นเครื่องศานติบูชา
20 ให้ปุโรหิตทำพิธียื่นถวายพร้อมกับขนมปังซึ่ง เป็นผลรุ่นแรก เป็นเครื่องยื่นถวายแด่พระเจ้า พร้อมกับลูกแกะสองตัว จะเป็นสิ่งบริสุทธิ์แด่พระเจ้าสำหรับปุโรหิต
21 และในวันเดียวกันนั้น เจ้าจงประกาศ เจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำงานหนัก ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรทั่วไปในที่อาศัยของ เจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า
22 “และเมื่อเจ้าเกี่ยวข้าวในแผ่นดินของเจ้า เจ้าอย่าเกี่ยวไปที่ขอบนาให้หมด และอย่าเก็บข้าวที่เกี่ยวตก เจ้าจงทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า”
23 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
24 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่หนึ่งของเดือนที่เจ็ด เจ้าทั้งหลายจงถือเป็นวันหยุดพักสงบวันหนึ่ง เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ประกาศเป็นที่ระลึกด้วยเสียงแตร
25 เจ้าอย่าทำงานหนัก และเจ้าจงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า”
26 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
27 “ในวันที่สิบของเดือนที่เจ็ดนี้เป็นวันทำการลบ มลทิน จะเป็นวันประชุมบริสุทธิ์แก่เจ้า และเจ้าจงบังคับใจตนเอง และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า
28 ในวันเดียวกันนั้นเจ้าอย่าทำงานใดๆ เพราะเป็นวันทำการลบมลทิน ที่จะทำการลบมลทินของเจ้าต่อพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า
29 ในวันเดียวกันนี้ถ้าผู้ใดไม่บังคับใจก็ให้ อเปหิผู้นั้นเสียจากท่ามกลางชนชาติของตน
30 และในวันเดียวกันนี้ถ้าผู้ใดทำงานใดๆ เราจะทำลายผู้นั้นเสียจากท่ามกลางชนชาติของเขา
31 เจ้าอย่าทำงานสิ่งใดเลย ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า ทั่วไปในที่อาศัยของเจ้า
32 จะเป็นวันสะบาโตสำหรับหยุดพักสงบแก่เจ้า และเจ้าจงบังคับใจของเจ้า เริ่มแต่เวลาเย็นในวันที่เก้าของเดือน เจ้าต้องรักษาวันสะบาโตจากเวลาเย็นถึงเวลาเย็น”
33 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
34 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่สิบห้าเดือนที่เจ็ดนี้ เป็นวันเทศกาลอยู่เพิงถวายแด่พระเจ้าสิ้นเจ็ดวัน
35 จะมีการประชุมบริสุทธิ์ในวันแรก เจ้าอย่าทำงานหนัก
36 จงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้าทั้งเจ็ดวัน ในวันที่แปดเจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า เป็นการประชุมตามพิธี เจ้าทั้งหลายอย่าทำงานหนัก
37 “ทั้งนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเจ้า ซึ่งเจ้าต้องประกาศเป็นเวลาประชุมบริสุทธิ์ เพื่อให้นำถวายแด่พระเจ้า ซึ่งเครื่องบูชาด้วยไฟ เครื่องเผาบูชาและธัญญบูชา ทั้งเครื่องสัตวบูชาและเครื่องดื่มบูชา ต่างก็ให้ถูกต้องตามวันกำหนดนั้นๆ
38 นอกเหนือวันสะบาโตแห่งพระเจ้าและนอกเหนือของถวายของเจ้า และนอกเหนือเครื่องบูชาแก้บนของเจ้า และนอกเหนือเครื่องบูชาด้วยใจสมัครของเจ้าซึ่งเจ้านำมาถวายแด่พระเจ้า
39 “ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด เมื่อเจ้าได้เก็บพืชผลที่ได้จากแผ่นดินนั้นเข้ามาแล้ว เจ้าจงมีเทศกาลเลี้ยงแห่งพระเจ้าเจ็ดวัน ในวันแรกให้หยุดพักสงบ และในวันที่แปดก็ให้หยุดพักสงบ
40 ในวันแรกเจ้าจงนำมาซึ่งผลจากต้นมะงั่ว ใบอินทผลัม กิ่งไม้ที่มีใบมาก กิ่งต้นไค้ และเจ้าจงปีติยินดีอยู่เจ็ดวันต่อพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า
41 เจ้าจงถือเป็นพิธีเทศกาลเลี้ยงปีละเจ็ดวันถวายแด่พระเจ้า ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า เจ้าจงถือพิธีนี้ในเดือนที่เจ็ด
42 เจ้าจงอยู่ในเพิงเจ็ดวัน ทุกคนที่เป็นชาวพื้นเมืองอิสราเอลให้เข้าอยู่ในเพิง
43 เพื่อชาติพันธุ์ของเจ้าจะได้ทราบว่า เมื่อเราพาคนอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์นั้น เราได้ให้เขาอยู่ในเพิงเราคือพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า”
44 ดังนี้แหละ โมเสสจึงได้ประกาศให้คนอิสราเอลทราบถึง เทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของพระเจ้า