ลูกา 10:30-36 TH1971

30 พระ‍เยซู​ตรัส​ตอบ​ว่า “มี​ชาย​คน​หนึ่ง​ลง​ไป​จาก​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​จะ​ไป​ยัง​เมือง​เย‌รี‌โค และ​เขา​ถูก​พวก​โจร​ปล้น โจร​นั้น​ได้​แย่ง​ชิง​เสื้อ‍ผ้า​ของ​เขา​และ​ทุบ‍ตี แล้ว​ก็​ละ​ทิ้ง​เขา​ไว้​เกือบ​จะ​ตาย​แล้ว

31 เผอิญ​ปุโร‌หิต​คน‍หนึ่ง​เดิน​ลง​ไป​ทาง​นั้น เมื่อ​เห็น​คน​นั้น​ก็​เดิน​เลย​ไป​เสีย​อีก​ฟาก​หนึ่ง

32 คน​หนึ่ง​ใน​พวก​เลวี​ก็​ทำ​เหมือน​กัน เมื่อ​มา​ถึง​ที่​นั่น​และ​เห็น​แล้ว​ก็​เลย​ไป​เสีย​อีก​ฟาก​หนึ่ง

33 แต่​ชาว​สะ‌มา‌เรีย​คน​หนึ่ง เมื่อ​เดิน‍ทาง​มา​ถึง​คน​นั้น ครั้น​เห็น​แล้ว​ก็​มี​ใจ​เมต‌ตา

34 เข้า​ไป‍หา​เขา​เอา​ผ้า​พัน​บาด‍แผล​ให้​พลาง​เอา​น้ำ‍มัน​กับ​เหล้า‍องุ่น​เท​ใส่​บาด‍แผล​นั้น แล้ว​ให้​เขา​ขึ้น​ขี่​สัตว์​ของ​ตน​เอง พา​มา​ถึง​โรง‍แรม​แห่ง‍หนึ่ง และ​รัก‌ษา​พยา‌บาล​เขา​ไว้

35 วัน​รุ่ง‍ขึ้น​เมื่อ​จะ​ไป เขา​ก็​เอา​เงิน​สอง​เด‌นา‌ริ‌อัน​มอบ​ให้​เจ้า‍ของ​โรง‍แรม บอก​ว่า ‘จง​รัก‌ษา​เขา​ไว้​เถิด และ​เงิน​ที่​จะ​เสีย​เกิน​นี้ เมื่อ​กลับ​มา​ฉัน​จะ​ใช้​ให้’

36 ใน​สาม​คน​นั้น ท่าน​คิด‍เห็น​ว่า​คน​ไหน​ปรา‌กฏ​ว่า​เป็น​เพื่อน‍บ้าน​ของ​คน​ที่​ถูก‍ปล้น”