ลูกา 11 TH1971

พระ‍ดำ‌รัส​สอน​เรื่อง​การ​อธิษ‌ฐาน

1 เมื่อ​พระ‍เยซู​ทรง​อธิษ‌ฐาน​อยู่​ใน​ที่​แห่ง​หนึ่ง พอ​จบ​แล้ว​สา‌วก​ของ​พระ‍องค์​คน‍หนึ่ง​ทูล​ว่า “พระ‍องค์​เจ้า‍ข้า ขอ​สอน​พวก​ข้า‍พระ‍องค์​ให้​อธิษ‌ฐาน เหมือน​ยอห์น​ได้​สอน​พวก​ศิษย์​ของ​ตน”

2 พระ‍องค์​จึง​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “เมื่อ​อธิษ‌ฐาน จง​ว่า ‘ข้า‍แต่​พระ‍บิดา ขอ​ให้​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์​เป็น​ที่​เคา‌รพ​สัก‌การะ ขอ​ให้​แผ่น‍ดิน​ของ​พระ‍องค์​มา​ตั้ง‍อยู่

3 ขอ​ทรง​โปรด​ประ‌ทาน​อา‌หาร​ประ‌จำ​วัน​แก่​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​ทุกๆ​วัน

4 ขอ​ทรง​โปรด​ยก​บาป​ผิด​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย ด้วย‍ว่า​ข้า‍พระ‍องค์​ยก​ความ​ผิด​ของ​ทุก‍คน​ที่​ทำ​ผิด​ต่อ​ข้า‍พระ‍องค์​นั้น ขอ​อย่า​ทรง​นำ​ข้า‍พระ‍องค์​เข้า​ไป​ใน​การ​ทด‍ลอง’ ”

5 พระ‍องค์​ตรัส​แก่​เขา​ว่า “ผู้‍ใด​ใน​พวก​ท่าน​มี​มิตร‍สหาย​คน‍หนึ่ง และ​จะ​ไป‍หา​มิตร‍สหาย​นั้น​ใน​เวลา​เที่ยง‍คืน​พูด​กับ​เขา​ว่า ‘เพื่อน​เอ๋ย ขอ​ให้​ฉัน​ยืม​ขนม‍ปัง​สัก​สาม​ก้อน​เถิด

6 เพราะ​เพื่อน​ของ​ฉัน​คน‍หนึ่ง​เพิ่ง​เดิน‍ทาง​มา​หา​ฉัน และ​ฉัน​ไม่‍มี​อะไร​จะ​ให้​เขา​รับ‍ประ‌ทาน’

7 ฝ่าย​มิตร‍สหาย​ที่​อยู่​ข้าง‍ใน​จะ​ตอบ​ว่า ‘อย่า​รบ‍กวน​ฉัน​เลย ประ‌ตู​ก็​ปิด​เสีย​แล้ว ทั้ง​พวก​ลูก​ก็​นอน​ร่วม​เตียง​เดียว​กับ​ฉัน​แล้ว ฉัน​จะ​ลุก​ขึ้น​หยิบ​ให้​ท่าน​ไม่‍ได้’

8 เรา​บอก​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า แม้​เขา​จะ​ไม่​ลุก‍ขึ้น​หยิบ​ให้​คน‍นั้น​เพราะ​เป็น​มิตร‍สหาย​กัน แต่​ว่า​เพราะ​วิง‍วอน​มาก​เข้า เขา​จึง​จะ​ลุก​ขึ้น​หยิบ​ให้​ตาม​ที่​เขา​ต้อง‍การ

9 เรา​บอก​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า จง​ขอ​แล้ว​จะ​ได้ จง​หา​แล้ว​จะ​พบ จง​เคาะ​แล้ว​จะ​เปิด​ให้​แก่​ท่าน

10 เพราะ‍ว่า​ทุก‍คน​ที่​ขอ​ก็​ได้ ทุก‍คน​ที่​แสวง‍หา​ก็​พบ และ​ทุก‍คน​ที่​เคาะ​ก็​จะ​เปิด​ให้​เขา

11 มี​ผู้‍ใด​ใน​พวก​ท่าน​ที่​เป็น​บิดา ถ้า​บุตร​ขอปลา​จะ​เอา​งู​ให้​เขา​แทน​หรือ

12 หรือ​ถ้า​ขอ​ไข่ จะ​เอา​แมง‍ป่อง​ให้​เขา​หรือ

13 เพราะ​ฉะนั้น​ถ้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เอง​ผู้​เป็น​คน‍บาป​ยัง​รู้‍จัก​ให้​ของ​ดี​แก่​บุตร​ของ​ตน ยิ่ง‍กว่า​นั้น​สัก​เท่า​ใด พระ‍บิดา​ผู้​ทรง​สถิต​ใน​สวรรค์ จะ​ทรง​ประ‌ทาน​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์​แก่​ผู้​ที่​ขอ​ต่อ​พระ‍องค์”

พระ‍เยซู​และ​เบ‌เอล‌เซ‌บูล

14 พระ‍องค์​ทรง​กำ‌ลัง​ขับ​ผี‍ใบ้ และ​เมื่อ​ผี​ออก​แล้ว คน‍ใบ้​จึง​พูด​ได้ และ​ประ‌ชา‍ชน​ก็​ประ‌หลาด​ใจ

15 แต่​บาง‍คน​ใน​พวก​เขา​พูด​ว่า “คน‍นี้​ขับ​ผี​ออก​ได้​โดย​ใช้​อำ‌นาจ​ของ​เบ‌เอล‌เซ‌บูล​นาย‍ผี​นั้น”

16 คน​อื่นๆ​ทด‍ลอง​พระ‍องค์ โดย​ขอ​จาก​พระ‍องค์​ให้​เห็น​หมาย‍สำ‌คัญ​จาก​ท้อง‍ฟ้า

17 แต่​พระ‍องค์​ทรง​ทราบ​ความ‍คิด​ของ​เขา จึง​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “ราช‍อา‌ณา‍จักร​ใดๆ​ซึ่ง​แตก​แยก​กัน​แล้ว​ก็​คง​พินาศ ครัว‍เรือน​ใดๆ​ซึ่ง​แตก‍แยก​กัน​แล้ว​ก็​จะ​ล้ม‍ลง

18 และ​ถ้า​ซา‌ตาน​แก่ง‍แย่ง​กัน​ระหว่าง​มัน​เอง อา‌ณา‍จักร​ของ​มัน​จะ​ตั้ง​อยู่​อย่าง‍ไร​ได้ เพราะ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า​เรา​ขับ‍ผี​ออก​โดย​เบ‌เอล‌เซ‌บูล

19 ถ้า​เรา​ขับ‍ผี​ออก​โดย​เบ‌เอล‌เซ‌บูล​นั้น พวก‍พ้อง​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ขับ​มัน​ออก​โดย​อำ‌นาจ​ของ​ใคร​เล่า เหตุ​ฉะนั้น พวก‍พ้อง​ของ​ท่าน​เอง​จะ​เป็น​ผู้​ตัด‍สิน​กล่าว​โทษ​พวก​ท่าน

20 แต่​ถ้า​เรา​ขับ‍ผี​ออก​ด้วย​นิ้ว​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า แผ่น‍ดิน​ของ​พระ‍เจ้า​ก็​มา​ถึง​ท่าน​แล้ว

21 เมื่อ​คน​มี​เรี่ยว‍แรง​ถือ​อา‌วุธ​เฝ้า​ตึก​ของ​ตน​อยู่ สิ่ง‍ของ​ของ​เขา​ก็​ไม่​เป็น​อัน‌ตราย

22 แต่​เมื่อ​คน​มี​กำ‌ลัง​มาก​กว่า​เขา​มา​ต่อ‍สู้​ชนะ​เขา คน​นั้น​ก็​ชิง​เอา​เครื่อง​อา‌วุธ​ที่​เขา​ได้​วาง‍ใจ​นั้น​ไป​เสีย แล้ว​แบ่ง‍ปัน​ของ​ที่​เขา​ได้​ริบ​เอา​ไป​นั้น

23 ผู้‍ใด​ไม่‍อยู่​ฝ่าย​เรา​ก็​เป็น​ปฏิ‌ปักษ์​ต่อ​เรา และ​ผู้‍ใด​ไม่​รวบ‍รวม​ไว้​กับ​เรา ก็​เป็น​ผู้​กระ‌ทำ​ให้​กระ‌จัด‍กระ‌จาย​ไป

ผี‍ร้าย​กลับ​เข้า​ใหม่

24 “เมื่อ​ผี​โส‌โครก​ออก​มา​จาก​ผู้‍ใด​แล้ว มัน​ก็​ท่อง‍เที่ยว​ไป​ใน​ที่​กัน‌ดาร​น้ำ​เพื่อ​แสวง‍หา​ที่​หยุด​พัก แต่​เมื่อ​ไม่​พบ​มัน​จึง​กล่าว​ว่า ‘ข้า​จะ​กลับ​ไป​ยัง​เรือน​ของ​ข้า​ที่​ได้​ออก‍มา​นั้น’

25 และ​เมื่อ​มา​ถึง​ก็​เห็น​เรือน​นั้น​กวาด​และ​ตก​แต่ง​ไว้​แล้ว

26 มัน​จึง​ไป​รับ​เอา​ผี​อื่น​อีก​เจ็ด​ผี​ร้าย‍กว่า​มัน​เอง แล้ว​ก็​เข้า​ไป​อา‌ศัย​ที่​นั่น และ​ใน​ที่‍สุด​คน‍นั้น​ก็​ตก​ที่‍นั่ง​ร้าย‍กว่า​ตอน‍แรก”

ผู้​ที่​เป็น​สุข​แท้

27 เมื่อ​พระ‍องค์​ยัง​ตรัส​คำ​เหล่า​นั้น มี​ผู้หญิง​คน‍หนึ่ง​ใน​หมู่​ประ‌ชา‍ชน​ร้อง​ทูล​พระ‍องค์​ว่า “ครรภ์​ซึ่ง​ปฏิ‌สนธิ์​พระ‍องค์​และ​หัว‍นม​ที่​พระ‍องค์​เสวย​นั้น​ก็​เป็น​สุข”

28 แต่​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “มิ‍ใช่​เช่น‍นั้น แต่​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​ได้​ยิน​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า และ​ได้​ถือ​รัก‌ษา​พระ‍วจนะ​นั้น​ไว้​ก็​เป็น​สุข”

คน​ใน​ยุค​ชั่ว​แสวง‍หา​หมาย​สำ‌คัญ

29 เมื่อ​คน​ทั้ง‍ปวง​ประ‌ชุม​แน่น​ขึ้น พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “คน​ยุค‍นี้​เป็น​คน‍ชั่ว​มี​แต่​แสวง‍หา​หมาย​สำ‌คัญ และ​จะ​ไม่​โปรด​ให้​หมาย​สำ‌คัญ​แก่​เขา เว้น​ไว้​แต่​หมาย​สำ‌คัญ​ของ​โย‌นาห์​เท่า​นั้น

30 ด้วย​ว่า​โย‌นาห์​ได้​เป็น​หมาย‍สำ‌คัญ​แก่​ชาว​นีนะ‌เวห์​ฉัน​ใด บุตร‍มนุษย์​ก็​เป็น​หมาย‍สำ‌คัญ​แก่​คน​ยุค​นี้​ฉัน​นั้น

31 นาง​กษัตริย์​ฝ่าย​ทิศ​ใต้​จะ​ลุก​ขึ้น​ใน​วัน​พิพาก‌ษา​พร้อม​กับ​คน​ยุค​นี้ และ​จะ​เป็น​ตัว‍อย่าง​ให้​คน​ยุค​นี้​ได้​รับ​โทษ ด้วย‍ว่า​พระ‍นาง​นั้น​ได้​มา​จาก​ที่​สุด‍ปลาย​แผ่น‍ดิน​โลก เพื่อ​จะ​ฟัง​สติ‍ปัญ‌ญา​ของ​ซา‌โล‌มอน และ​ซึ่ง​ใหญ่​กว่า​ซา‌โล‌มอน ก็​มี​อยู่​ที่​นี่

32 ชน‍ชาว​นีนะ‌เวห์​จะ​ลุก​ขึ้น​ใน​วัน​พิพาก‌ษา​พร้อม​กับ​คน​ยุค‍นี้ และ​จะ​เป็น​ตัว‍อย่าง​ให้​คน​ยุค​นี้​ได้​รับ​โทษ ด้วย‍ว่า​ชาว​นีนะ‌เวห์​ได้​กลับ​ใจ​ใหม่ เพราะ​คำ​ประ‌กาศ​ของ​โย‌นาห์ และ​ซึ่ง​ใหญ่​กว่า​โย‌นาห์​มี​อยู่​ที่​นี่

ความ​สว่าง​ของ​ร่าง‍กาย

33 “ไม่‍มี​ผู้‍ใด​เมื่อ​จุด​ตะเกียง​แล้ว​จะ​ตั้ง​ไว้​ใน​ที่​กำ‌บัง หรือ​เอา​ถัง​ครอบ​ไว้ แต่​ตั้ง​ไว้​บน​เชิง​ตะเกียง เพื่อ​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​เข้า​มา​จะ​เห็น​แสง‍สว่าง​ได้

34 ตา​เป็น​ประ‌ทีป​ของ​ร่าง‍กาย เมื่อ​ตา​ของ​ท่าน​ปกติ ทั้ง​ตัว​ก็​พลอย​สว่าง​ไป​ด้วย แต่​เมื่อ​ตา​ของ​ท่าน​ผิด​ปกติ ทั้ง​ตัว​ของ​ท่าน​ก็​พลอย​มืด​ไป​ด้วย

35 เหตุ​ฉะนั้น​จง​ระวัง​ให้​ดี ไม่​ให้​ความ‍สว่าง​ซึ่ง​อยู่​ใน​ท่าน​เป็น​ความ​มืด​นั่น​เอง

36 เหตุ​ฉะนั้น​ถ้า​กาย​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ท่าน​เต็ม​ด้วย​ความ‍สว่าง ไม่‍มี​ที่‍มืด​เลย ก็​จะ​สว่าง​ตลอด เหมือน​อย่าง​แสง‍สว่าง​ของ​ตะเกียง​ที่​ส่อง​มา​ให้​ท่าน”

พระ‍เยซู​ทรง​กล่าว​โทษ​พวก​ฟา‌ริสี และ​พวก​บา‌เรียน

37 เมื่อ​พระ‍องค์​ยัง​ตรัส​อยู่ คน‍หนึ่ง​ใน​พวก​ฟา‌ริสี​เชิญ​พระ‍องค์​เสวย​กับ​เขา พระ‍องค์​จึง​เสด็จ​เข้า​ไป​ทรง​เอน​พระ‍กาย​ลง

38 ฝ่าย​คน​ฟา‌ริสี เมื่อ​เห็น​พระ‍องค์​มิ​ได้​ทรง​ล้าง​ตาม​พิธี​ก่อน​เสวย​ก็​ประ‌หลาด​ใจ

39 องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “เจ้า​พวก​ฟา‌ริสี​ย่อม​ชำระ​ถ้วย​ชาม​ข้าง‍นอก แต่​ข้าง‍ใน​ของ​เจ้า​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​โลภ​และ​ความ​ชั่ว‍ร้าย

40 โอ คน​โฉด‍เขลา​ผู้​ที่​ได้​สร้าง​ข้าง‍นอก​ก็​ได้​สร้าง​ข้าง‍ใน​ด้วย​มิ​ใช่​หรือ

41 แต่​จง​ให้​ทาน​ตาม​ซึ่ง​เจ้า​มี​อยู่​ข้าง‍ใน และ​ดู​เถิด​สิ่ง​สาร‌พัด​ก็​บริ‌สุทธิ์​แก่​เจ้า​ทั้ง‍หลาย

42 “แต่​วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ฟา‌ริสี ด้วย‍ว่า​พวก​เจ้า​ถวาย​ทศางค์​ของ​สะระ‌แหน่​และ​ขมิ้น​และ​ผัก​ทุก​อย่าง และ​ได้​ละ​เว้น​ความ​ชอบ‍ธรรม​และ​ความ​รัก​พระ‍เจ้า​เสีย สิ่ง​เหล่า​นั้น​พวก​เจ้า​ควร​ได้​กระ‌ทำ​อยู่​แล้ว แต่​สิ่ง​อื่น​นั้น​ก็​ไม่​ควร​ละ​เว้น​ด้วย

43 วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ฟา‌ริสี ด้วย‍ว่า​พวก​เจ้า​ชอบ​ที่‍นั่ง​อัน​มี​เกียรติ​ใน​ธรรม‍ศาลา และ​ชอบ​ให้​เขา​คำ‍นับ​ที่​กลาง​ตลาด

44 วิบัติ​แก่​เจ้า ด้วย‍ว่า​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​เป็น​เหมือน​ที่​ฝัง‍ศพ​ซึ่ง​มิ‍ได้​ปรา‌กฏ และ​คน​ที่​เดิน​เหยียบ​ที่​นั่น ก็​ไม่​รู้​ว่า​มี​อะไร”

45 บา‌เรียน​คน‍หนึ่ง​ทูล​พระ‍องค์​ว่า “อา‌จารย์​เจ้า‍ข้า ซึ่ง​ท่าน​ว่า​อย่าง​นั้น ท่าน​ก็​ติเตียน​พวก​เรา​ด้วย”

46 พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​บา‌เรียน​ด้วย เพราะ​พวก​เจ้า​เอา​ของ‍หนัก​ที่​แบก​ยาก‍นัก​วาง​บน​มนุษย์ แต่​ส่วน​พวก​เจ้า​เอง​ก็​ไม่​จับ‍ต้อง​เลย​แม้​แต่​นิ้ว​เดียว

47 วิบัติ​แก่​เจ้า​ทั้ง‍หลาย เพราะ​เจ้า​ก่อ​อุโมงค์​ของ​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ และ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า​เอง​ก็​ได้​ฆ่า​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​นั้น

48 ดัง‍นั้น​พวก​เจ้า​จึง​เป็น​พยาน และ​เห็น‍ชอบ​ใน​การ​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า ด้วย‍ว่า​เขา​ได้​ฆ่า​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​นั้น แล้ว​พวก​เจ้า​ก็​ก่อ​อุโมงค์​ให้

49 เหตุ​ฉะนั้น​พระ‍ปัญ‌ญา​ของ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘เรา​จะ​ใช้​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​และ​อัคร‌ทูต​ไป‍หา​เขา และ​เขา​จะ​ฆ่า​เสีย​บ้าง​และ​เคี่ยว‍เข็ญ​บ้าง’

50 เพื่อ​คน​ยุค‍นี้​แหละ จะ​ต้อง​รับ​ผิด‍ชอบ​ใน​เรื่อง​โล‌หิต​ของ​บรร‌ดา​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ ซึ่ง​ต้อง​ไหล​ออก​ตั้ง‍แต่​แรก​สร้าง​โลก

51 คือ​ตั้ง​แต่​โล‌หิต​ของ​อา‌แบล จน‍ถึง​โล‌หิต​ของ​เศ‌คา‌ริ‌ยาห์ ที่​ถูก​ฆ่า​ตาย​ระหว่าง​แท่น​บูชา​กับ​พระ‍นิเวศ​ของ​พระ‍เจ้า เรา​บอก​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จริงๆ​ว่า คน​ยุค‍นี้​จะ​ต้อง​รับ​ผิด‍ชอบ​ใน​โล‌หิต​นั้น

52 วิบัติ​แก่​เจ้า​พวก​บา‌เรียน ด้วย‍ว่า​เจ้า​ได้​เอา​ลูก‍กุญ‌แจ​แห่ง​ความ‍รู้​ไป​เสีย คือ​พวก​เจ้า​เอง​ก็​ไม่​เข้า​ไป และ​คน​ที่​กำ‌ลัง​เข้า​ไป​นั้น เจ้า​ก็​ได้​ขัด‍ขวาง​ไว้”

53 เมื่อ​พระ‍องค์​เสด็จ​ออก​มา​จาก​บ้าน​แล้ว พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี​ก็​ตั้ง‍ต้น​โจม‍ตี และ​ยั่ว‍เย้า​พระ‍องค์ หมาย​จะ​ให้​ตรัส​ต่อ‍ไป​หลาย​ประ‌การ

54 คอย​หวัง​จับ​ผิด​ใน​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍องค์

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24