1 จงโยนขนมปังของท่านลงบนน้ำเพราะหลังจากนั้นหลายวันท่านจะพบมันอีก
2 จงแบ่งปันให้คนเจ็ดคนหรือแปดคนเพราะท่านไม่รู้ว่าภัยพิบัติอันใดจะเกิดขึ้นในแผ่นดิน
3 หากเมฆอุ้มน้ำไว้เต็มมันจะเทฝนลงมาบนโลกไม่ว่าต้นไม้จะล้มไปทางเหนือหรือทางใต้มันล้มลงตรงไหน มันก็นอนอยู่ตรงนั้น
4 ผู้ใดมัวสังเกตลมก็จะไม่หว่านพืชและผู้ใดที่มองเมฆก็จะไม่เก็บเกี่ยว
5 ท่านไม่หยั่งรู้ทางของลมหรือไม่รู้ว่าร่างกายถูกปั้นขึ้นมาในครรภ์มารดาได้ฉันใดท่านก็ไม่อาจเข้าใจพระราชกิจของพระเจ้าพระผู้สร้างสรรพสิ่งฉันนั้น
6 จงหว่านเมล็ดพืชของท่านในยามเช้าและเมื่อตกเย็นก็อย่าให้มือของท่านว่างงานเพราะท่านไม่รู้ว่างานไหนจะสำเร็จ งานนั้นหรืองานนี้หรือทั้งสองงานจะเจริญดีเหมือนกัน
7 แสงสว่างนั้นชื่นใจและการได้เห็นแสงตะวันก็ชื่นตา
8 คนเราจะมีชีวิตสั้นยาวเท่าใดก็ให้ชื่นชมทุกวันคืนของชีวิตเถิดแต่ให้เขาระลึกถึงวันคืนอันมืดมนไว้ด้วยเพราะจะมีหลายวันทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นล้วนอนิจจัง
9 เยาวชนเอ๋ย จงมีความสุขขณะที่เจ้าอยู่ในปฐมวัยและให้จิตใจเบิกบานแจ่มใสตลอดวันเวลาในวัยเยาว์ของเจ้าจงทำตามที่ใจของเจ้าเรียกร้องและทำสิ่งใดก็ได้ตามที่ตาเห็นชอบแต่รู้ไว้เถิดว่า เนื่องด้วยสิ่งทั้งปวงเหล่านี้พระเจ้าจะทรงนำเจ้าเข้าสู่การพิพากษา