ปัญญาจารย์ 10 TNCV

1 แมลงวันตายทำให้น้ำหอมเหม็นคลุ้งฉันใดความโง่เขลานิดหน่อยก็อาจบั่นทอนสติปัญญาและเกียรติฉันนั้น

2 ใจของคนฉลาดไขว่คว้าหาความถูกต้องส่วนใจของคนโง่เอียงไปสู่ความชั่วร้าย

3 คนโง่แม้เดินไปตามถนนหนทางก็ยังไม่มีสำนึกและทำให้คนดูออกว่าเขาโง่แค่ไหน

4 หากเจ้านายโกรธเคืองท่านอย่าเพิ่งทิ้งหน้าที่ไปความสงบสยบความผิดพลาดใหญ่หลวงได้

5 ข้าพเจ้าได้เห็นความชั่วร้ายอีกอย่างหนึ่งภายใต้ดวงอาทิตย์เป็นความผิดที่เกิดขึ้นจากผู้ครอบครอง

6 คือให้คนโง่ได้ตำแหน่งสูงขณะที่คนร่ำรวยอยู่ในตำแหน่งต่ำต้อย

7 ข้าพเจ้าเห็นทาสนั่งบนหลังม้าขณะที่เจ้านายเดินเท้าไปเหมือนทาส

8 คนที่ขุดหลุมอาจจะตกลงไปในหลุมคนที่รื้อกำแพงอาจจะถูกงูกัด

9 คนที่สกัดหินอาจได้รับบาดเจ็บเพราะหินคนที่เลื่อยซุงอาจได้รับอันตรายจากซุง

10 หากขวานทื่อและไม่ได้ลับให้คมเวลาใช้ก็ต้องออกแรงมากขึ้นแต่ความเชี่ยวชาญจะนำความสำเร็จมาให้

11 หมองูก็ไม่มีประโยชน์หากเขาถูกกัดก่อนที่จะสะกดมันได้

12 ถ้อยคำของคนฉลาดนั้นน่าฟังแต่คนโง่ย่อยยับเพราะลมปากของตัวเอง

13 พอเริ่มพูดก็แสดงความโง่พูดจบก็ยิ่งบ้าเลวทราม

14 และต่อความยาวสาวความยืดไม่รู้จบไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นใครเล่าจะบอกเขาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในภายหลัง?

15 งานของคนโง่ทำให้เขาอ่อนระโหยเขาไม่รู้จักทางเข้าเมือง

16 วิบัติแก่เจ้า ดินแดนซึ่งมีคนรับใช้เป็นกษัตริย์และบรรดาเจ้านายกินเลี้ยงเฮฮากันตั้งแต่เช้า

17 ความสุขมีแก่เจ้า ดินแดนที่กษัตริย์ของเจ้ามีคุณธรรมสูงและเจ้านายรู้จักกินดื่มในเวลาอันควรเพื่อให้มีกำลังวังชา ไม่ใช่เพื่อเมามาย

18 หากผู้ใดเกียจคร้าน จันทันก็ผุพังหากงอมืองอเท้า เรือนก็รั่ว

19 งานเลี้ยงสังสรรค์ให้เสียงหัวเราะเหล้าองุ่นให้ชีวิตรื่นเริงแต่เงินคือคำตอบสำหรับทุกสิ่ง

20 อย่าแช่งด่ากษัตริย์ แม้แต่ในความคิดคำนึงหรือแช่งด่าคนรวยในห้องนอนของท่านเพราะนกในอากาศอาจจะคาบวาจาของท่านไปและนกที่โบยบินอาจจะรายงานสิ่งที่ท่านพูด

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12