2 (เพราะว่าพระเจ้าทรงกระทำให้ความโอ่อ่าตระการของยาโคบกลับสู่สภาพเดิมอย่างกับความโอ่อ่าตระการของอิสราเอลเพราะว่าพวกปล้นได้ปล้นเอาไปและได้ทำลายกิ่งก้านของเขาให้พินาศ)
3 โล่ของทหารหาญนั้นสีแดงและทหารของเขาก็แต่งกายสีแดงเข้มในวันเตรียมพร้อมรถรบก็แวบวาบดังคบเพลิงและม้าศึกก็ผาดโผนไปมา
4 รถรบห้อไปตามถนนมันรีบไปรีบมาที่ลานเมืองส่องแสงราวกับคบเพลิงและพุ่งไปอย่างสายฟ้าแลบ
5 นายทหารถูกเรียกตัวเขาก็สะดุดเมื่อเขาเดินไปเขารีบตรงไปที่กำแพงเมืองมีเพิงกันอาวุธตั้งขึ้น
6 ประตูที่แม่น้ำเปิดแล้วที่พระราชวังก็อลหม่าน
7 พระนางถูกเปลื้องเครื่องทรง เขาจับพระนางเอาไปบรรดาสาวใช้ก็โอดครวญเสียงนางโศกเศร้าอย่างเสียงนกพิราบตีอกชกใจของตน
8 นีนะเวห์ก็เหมือนสระน้ำที่น้ำไหลออกมาเขาทั้งหลายร้องว่า “หยุด หยุด”แต่ก็ไม่มีใครหันกลับ