1 วิบัติแก่เมืองที่แปดเปื้อนไปด้วยโลหิตเต็มด้วยการมุสาและของริบทำการปล้นเขาอย่างไม่หยุดหย่อนเลยนะ
2 เสียงขวับของแส้ และเสียงกระหึ่มของล้อม้าควบ และรถรบห้อไป
3 พลม้าเข้าประจัญบานดาบแวบวาบและหอกแวววาวคนถูกฆ่าเป็นก่ายกองซากศพกองพะเนินร่างคนตายไม่รู้จักจบสิ้นเขาจะสะดุดร่างนั้น
4 ทั้งนี้เพราะการแพศยาอย่างมากนับไม่ถ้วนของหญิงแพศยานั้นผู้มีเสน่ห์และเป็นจอมยั่วยวนนางได้ขายประชาชาติเสียด้วยการแพศยาของนางและขายบรรดาตระกูลมนุษย์ ด้วยวิทยาคมของนาง
5 พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่าดูเถิด เราต่อสู้เจ้าและจะยกกระโปรงของเจ้าคลุมหน้าเจ้าเราจะให้บรรดาประชาชาติมองดูความเปลือยเปล่าของเจ้าและให้ราชอาณาจักรทั้งหลายมองดูความอับอายของเจ้า
6 เราจะโยนของโสโครกใส่เจ้าและเหยียดหยามเจ้าและจะประจานเจ้า
7 ทุกคนที่แลเห็นเจ้าจะหดหนีไปจากเจ้าและกล่าวว่านีนะเวห์เป็นเมืองร้างเสียแล้ว ใครเล่าจะสงสารเธอจะไปหาใครที่ไหนมาเล้าโลมเธอได้เล่า
8 เจ้าวิเศษกว่าเมืองเธเบสซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำไนล์หรือซึ่งมีน้ำรอบนครมีทะเลเป็นที่กำบังมีห้วงน้ำเป็นกำแพงเมือง
9 เอธิโอเปียเป็นกำลังของเมืองนี้ทั้งอียิปต์ และก็ไม่จำกัดเสียด้วยพูตและลิเบียเป็นผู้ช่วยเมืองนั้น
10 ถึงกระนั้นเมืองนั้นก็ยังถูกกวาดไปเธอตกไปเป็นเชลยลูกเด็กเล็กแดงของเธอก็ถูกเหวี่ยงลงแหลกเป็นชิ้นๆที่หัวถนนทุกสายเขาจับฉลากแบ่งผู้มีเกียรติของเมืองนั้นและคนใหญ่คนโตทั้งสิ้นของเมืองนั้นก็ถูกล่ามโซ่
11 เจ้าจะมึนเมาไปด้วยเจ้าจะงงงวยไปเจ้าจะแสวงหาที่ลี้ภัยจากศัตรู
12 ป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะเป็นเหมือนต้นมะเดื่อมีผลมะเดื่อสุกรุ่นแรกถ้าถูกเขย่าเข้าก็จะตกลงไปในปากของผู้กิน
13 ดูเถิด กองทัพของเจ้าก็เหมือนผู้หญิงอยู่ท่ามกลางเจ้าประตูเมืองแห่งแผ่นดินของเจ้าก็เปิดกว้างให้แก่ศัตรูของเจ้าไฟได้ไหม้ดาลประตูของเจ้าหมดแล้ว
14 จงขนน้ำขึ้นไว้เพราะจะถูกล้อมจงเสริมกำลังป้อมปราการของเจ้าจงลงไปในบ่อดินเปียกย่ำปูนสอให้เข้ากันดีและไปเอาพิมพ์อิฐมา
15 ไฟก็จะคลอกเจ้าที่นั่นดาบก็จะฟันเจ้ามันจะกินเจ้าเสียอย่างตั๊กแตนวัยกระโดดจงเพิ่มพวกเจ้าให้มากอย่างตั๊กแตนวัยกระโดดจงเพิ่มให้มากเหมือนตั๊กแตนวัยบิน
16 เจ้าเพิ่มพวกพ่อค้าให้มากกว่าดวงดาวในท้องฟ้าตั๊กแตนวัยกระโดดนั้นลอกคราบแล้วก็บินไปเสีย
17 เจ้านายของเจ้าก็เหมือนตั๊กแตนวัยบินพวกสัสดีของเจ้าก็เหมือนฝูงตั๊กแตนว้าว่อนเกาะอยู่ที่รั้วในวันอากาศเย็นพอดวงอาทิตย์ขึ้น มันก็บินไปหมดไม่มีใครทราบว่ามันไปที่ไหน
18 โอ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเอ๋ยผู้เลี้ยงแกะของเจ้าหลับเสียแล้วเจ้านายของเจ้าก็เคลิ้มหลับไปชนชาติของเจ้ากระจัดกระจายอยู่บนภูเขาไม่มีผู้ใดรวบรวมเอามาได้
19 ความเจ็บปวดของเจ้าไม่มีบรรเทาบาดแผลของเจ้าก็สาหัสทุกคนผู้ได้ยินข่าวของเจ้าเขาก็ตบมือเยาะเจ้ามีใครเล่าที่ไม่ได้รับภัยอันร้ายเนืองนิตย์ของเจ้า