ปฐม‍กาล 14 TH1971

อับ‌ราม​ช่วย​โลท

1 ใน​สมัย​อัม‌รา‌เฟล​กษัตริย์​เมือง​ชินาร์ อารี‌โอค​กษัตริย์​เมือง​เอล‌ลา‌สาร์ เค‌โดร์‌ลา‌โอ‌เมอร์​กษัตริย์​เมือง​เอ‌ลาม และ​ทิดาล​กษัตริย์​เมือง​โก‌ยิม

2 กษัตริย์​เหล่า​นี้​ทำ​สง‌คราม​รบ​สู้​กับ​เบ-รา​กษัตริย์​เมือง​โส‌โดม กับ​บิร‌ชา​กษัตริย์​เมือง​โก‌โม‌ราห์ กับ​ชินาบ​กษัตริย์​เมือง​อัด‌มาห์ กับ​เช‌เม‌เบอร์​กษัตริย์​เมือง​เศ‌โบ‌ยิม และ​กับ​กษัตริย์​เมือง​เบ-ลา (คือ​โศ‌อาร์)

3 กษัตริย์​เมือง​เหล่า​นี้​รวม​ทัพ​กัน ณ ที่​ราบ​สิด‌ดิม (คือ​ทะเล​เกลือ)

4 กษัตริย์​เหล่า​นี้​ยอม​ขึ้น​แก่​กษัตริย์​เค‌โดร์‌ลา‌โอ‌เมอร์​สิบ​สอง​ปี แต่​ใน​ปี​ที่​สิบ​สาม​ก็​กบฏ

5 ใน​ปี​ที่​สิบ‍สี่ เค‌โดร์‌ลา‌โอ‌เมอร์​กับ​กษัตริย์​ที่​รวม​อยู่​กับ​ท่าน​นั้น​ก็​ยก​มา​รบ​ชนะ​คน​เร‌ฟา‌อิม​ที่​เมือง​อัช‌ทา‌โรท​คาร‌นา‌อิม กับ​คน​ศูซิม​ที่​เมือง​ฮาม กับ​คน​เอ‌มิม​ที่​เมือง​ชา‌เวห์-คีริ‌ยา‌ธา‌อิม

6 ชาว​โฮรี​ที่​ภูเขา​เส‌อีร์​ซึ่ง​เป็น​ของ​ตน จน​ถึง​เมือง​เอล‌ปา‌ราน​ใกล้​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร

7 แล้ว​กลับ​มา​ถึง​เมือง​เอน‌มิส‌ปัท (คือ​คา‌เดช) รบ​ชนะ​หมด เมือง​ของ​คน​อา‌มา‌เลข​และ​ทั้ง​คน​อา‌โม‌ไรต์​ที่​ตั้ง​อยู่ ณ ฮา‌ซา‌โซน‌ทา‌มาร์

8 แล้ว​กษัตริย์​เมือง​โส‌โดม กษัตริย์​เมือง​โก‌โม‌ราห์ กษัตริย์​เมือง​อัด‌มาห์ กษัตริย์​เมือง​เศ‌โบ‌ยิม​และ​กษัตริย์​เมือง​เบ-ลา (คือ โศ‌อาร์) ก็​ออก​ไป​ใน​ที่​ราบ​สิด‌ดิม

9 ปะทะ​กับ​เค‌โดร์‌ลา‌โอ‌เมอร์​กษัตริย์​เมือง​เอ‌ลาม ทิดาล​กษัตริย์​เมือง​โก‌ยิม อัม‌รา‌เฟล​กษัตริย์​เมือง​ชินาร์ และ​อารี‌โอค​กษัตริย์​เมือง​เอล‌ลา‌สาร์ กษัตริย์​สี่​องค์​ต่อ‍สู้​กับ​ห้า​องค์

10 ที่​ราบ​สิด‌ดิม​นั้น​มี​บ่อ​ยาง​มะตอย​เต็ม​ไป​หมด เมื่อ​กษัตริย์​เมือง​โส‌โดม และ​กษัตริย์​เมือง​โก‌โม‌ราห์​หนี​มา บาง‍คน​ใน​พวก​นั้น​ก็​ตก‍ลง​ไป ส่วน​ผู้​ที่​เหลือ​นั้น​ก็​หนี​ไป​ยัง​ภูเขา

11 ข้า‍ศึก​เก็บ​ข้าว‍ของ​และ​เสบียง​อา‌หาร​ของ​ชาว‍เมือง โส‌โดม​และ​ชาว‍เมือง​โก‌โม‌ราห์​ไป​สิ้น แล้ว​ก็​ไป

12 เขา​ได้​จับ​โลท (บุตร​ของ​น้อง‍ชาย​อับ‌ราม) ซึ่ง​อยู่​ที่​เมือง​โส‌โดม​และ​ข้าว‍ของ​ของ​เขา​ไป​ด้วย

13 มี​คน​หนึ่ง​หนี​มา​จาก​ที่​รบ​นั้น​บอก​ให้​อับ‌ราม​คน​ฮีบรู​รู้ เพราะ​อับ‌ราม​อา‌ศัย​อยู่​ที่​หมู่​ต้น​ก่อ‍หลวง​ของ​มัม‌เร คน​อา‌โม‌ไรต์ พี่‍น้อง​ของ​เอช‌โคล์​และ​อา‌เนอร์ คน​เหล่า‍นี้​เป็น​ไม‌ตรี​กับ​อับ‌ราม

14 เมื่อ​อับ‌ราม​ได้‍ยิน​ว่า​พวก​ข้า‍ศึก​จับ​ญาติ‍สนิท​ไป​ได้ จึง​นำ​พล​ชำ‌นาญ​ศึก​ที่​เกิด​ใน​บ้าน​ของ​ตน​สาม‍ร้อย​สิบ‍แปด​คน​ไล่​ตาม​ไป​ทัน​ที่​เมือง​ดาน

15 อับ‌ราม​จึง​แยก​พล​ของ​ตน​ออก​เป็น​กองๆ​ใน​กลาง‍คืน ทั้ง​ท่าน​และ​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ก็​เข้า​ตี​พวก​ข้า‍ศึก ไล่​ไป​ถึง​เมือง​โฮ‌บาห์​เหนือ​เมือง​ดา‌มัส‌กัส

16 แล้ว​ท่าน​นำ​ข้าว‍ของ​กลับ​คืน​มา​หมด และ​นำ​โลท​ญาติ‍สนิท​ของ​ท่าน​กลับ พร้อม​กับ​ข้าว‍ของ​ของ​เขา​กับ​ผู้หญิง​และ​ประ‌ชา‍ชน​ด้วย

เมล‌คี‌เซ‌เดค​อวย‍พร​อับ‌ราม

17 เมื่อ​อับ‌ราม​กลับ​จาก​การ​รบ​ชนะ​กษัตริย์​เค‌โดร์‌ลา‌โอ‌เมอร์ และ​กษัตริย์​ทั้ง‍หลาย​ที่​ร่วม​กำ‌ลัง​กัน​นั้น​แล้ว กษัตริย์​เมือง​โส‌โดม​ก็​ออก​มา​รับ​อับ‌ราม ณ ที่​ราบ​ชา‌เวห์ (คือ​ที่​ราบ​ของ​กษัตริย์)

18 เมล‌คี‌เซ‌เดค​ผู้​เป็น​ทั้ง​กษัตริย์​เมือง​ซา‌เลม และ​ปุโร‌หิต​ของ​พระ‍เจ้า​ผู้​สูง‍สุด ก็​นำ​ขนม‍ปัง​กับ​เหล้า‍องุ่น​มา​ให้

19 แล้ว​อวย‍พร​ท่าน“ขอ​พระ‍เจ้า​ผู้​สูง‍สุด​ผู้​ทรง​สร้าง​ฟ้า​สวรรค์​และ​แผ่น‍ดินจง​โปรด​ให้​อับ‌ราม​ได้​รับ​พระ‍พร​เถิด

20 สาธุ‍การ​แด่​พระ‍เจ้า​ผู้​สูง‍สุดผู้​ทรง​มอบ​ศัตรู​ทั้ง‍หลาย​ไว้​ใน​เงื้อม‍มือ​ของ​ท่าน”อับ‌ราม​ก็​ยก​หนึ่ง​ใน​สิบ​จาก​ข้าว‍ของ​นั้น​ถวาย แก่​กษัตริย์​เมล‌คี‌เซ‌เคด

21 ฝ่าย​กษัตริย์​เมือง​โส‌โดม​ตรัส​แก่​อับ‌ราม​ว่า “ขอ​คืน​คน​ให้​แก่​เรา แต่​ข้าว‍ของ​นั้น​ท่าน​จง​เอา​ไป​เถิด”

22 อับ‌ราม​กล่าว​แก่​กษัตริย์​เมือง​โส‌โดม​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ยก​มือ​สา‌บาน​ตัว​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ‍เจ้า​ผู้​สูง‍สุด ผู้​ทรง​สร้าง​ฟ้า​สวรรค์​และ​แผ่น‍ดิน

23 ว่า แม้​เส้น‍ด้าย​หรือ​สาย‍รัด​รอง‍เท้า หรือ​สิ่ง‍ใดๆ​ที่​เป็น​ของ​ของ​ท่าน ข้าพ‌เจ้า​ก็​จะ​ไม่‍รับ​เพื่อ​มิ‍ให้​ท่าน​พูด​ได้​ว่า ‘เรา​ได้​บำ‌รุง​อับ‌ราม​ให้​มั่ง‍มี’

24 ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไม่‍รับ​อะไร​เลย เว้น​แต่​เสบียง​อา‌หาร​ที่​คน​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​เท่า‍นั้น กับ​ส่วน​ของ​คน​ที่​ไป​กับ​ข้าพ‌เจ้า คือ​อา‌เนอร์ เอช‌โคล์ และ​มัม‌เร ให้​เขา​รับ​ส่วน​ของ​เขา​ไป​เถิด”