12 นางซาราห์ก็หัวเราะอยู่แต่ในใจ กล่าวว่า “ฉันแก่แล้ว สามีของฉันก็แก่แล้ว ฉันยังจะยินดีอีกหรือ”
13 พระเจ้าตรัสกับอับราฮัมว่า “ทำไมนางซาราห์หัวเราะ และกล่าวว่า ‘ฉันแก่แล้วจะคลอดบุตรชายจริงๆหรือ’
14 มีสิ่งใดที่อัศจรรย์เกินฤทธิ์พระเจ้าจะทำได้ พอถึงเวลากำหนดเราจะกลับมาหาเจ้า ฤดูนี้ปีหน้า และซาราห์จะมีบุตรชายคนหนึ่ง”
15 แต่นางซาราห์ปฏิเสธว่า “ข้าพระองค์มิได้หัวเราะพระเจ้าข้า” เพราะนางกลัว พระองค์ตรัสว่า “อย่ามุสาเจ้าหัวเราะจริงๆ”
16 แล้วบุรุษเหล่านั้นก็ออกจากที่นั่น เดินไปจนเห็นเมืองโสโดม และอับราฮัมก็ตามไปส่งด้วย
17 พระเจ้าตรัสว่า “ควรหรือที่เราจะซ่อนสิ่ง ซึ่งเราจะกระทำนั้นมิให้อับราฮัมรู้
18 เพราะอับราฮัมจะเป็นประชาชาติใหญ่โตและมีกำลังมาก และประชาชาติทั้งหลายในโลกจะได้รับพรก็เพราะท่าน