ปฐม‍กาล 38:19-25 TH1971

19 นาง​จึง​ลุก‍ขึ้น​ไป​เสีย​และ​เอา​ผ้า​คลุม​หน้า​นั้น​ออก นุ่ง‍ห่ม​เสื้อ‍ผ้า​สำ‌หรับ​หญิง‍ม่าย​อีก

20 ฝ่าย​ยู‌ดาห์​ฝาก​ลูก‍แพะ​มา​กับ​เพื่อน​คน​อดุล‌ลาม ให้​ไถ่​ของ​มัด‍จำ​จาก​มือ​หญิง​นั้น แต่​เขา​หา​นาง​ไม่​พบ

21 เขา​จึง​ถาม​คน​ที่​อยู่​ตำ‌บล​นั้น​ว่า “หญิง​โสเภณี​ที่​อยู่​เอ‌นา‌อิม​ริม​ทาง​นี้​ไป​ไหน” เขา​ตอบ​ว่า “ที่‍นี่​ไม่​มี​หญิง​โสเภณี”

22 เพื่อน​ก็​กลับ​ไป​บอก​ยู‌ดาห์​ว่า “ฉัน​หา​ไม่​พบ ทั้ง​ชาว​ตำ‌บล​นั้น​ก็​ว่า ‘ที่‍นี่​ไม่‍มี​หญิง​โสเภณี’ ”

23 ยู‌ดาห์​จึง​ว่า “ให้​หญิง​นั้น​เก็บ​ของ​นั้น​ไว้​เถิด มิ​ฉะนั้น​คน​จะ​หัวเราะ​เยาะ​เรา เรา​ฝาก​ลูก‍แพะ​ตัว​นี้​ไป​ให้ แต่​ท่าน​ก็​หา​หญิง​นั้น​ไม่​พบ”

24 อยู่​มา​อีก​ประ‌มาณ​สาม​เดือน มี​คน​มา​บอก​ยู‌ดาห์​ว่า “ทา‌มาร์​บุตร​สะใภ้​ของ​ท่าน​คบ​ผู้‍ชาย ยิ่ง‍กว่า​นั้น​อีก ดู‍เถิด นาง​มี​ครรภ์​เพราะ​การ​แพศ‌ยา​แล้ว” ยู‌ดาห์​จึง​สั่ง​ว่า “พา​นาง​ออก​มา​นี่ จับ​คลอก​ไฟ​เสีย”

25 เมื่อ​เขา​กำ‌ลัง​พา​นาง​ออก​มา นาง​ก็​ส่ง​คน​ไป​หา​พ่อ‍ผัว​บอก​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​มี‍ครรภ์​กับ​คน​ที่​เป็น​เจ้า‍ของ​สิ่ง​นี้” และ​นาง​ว่า “ขอ​ท่าน​พิจาร‌ณา​ดู​แหวน‍ตรา เชือก และ​ไม้‍พลอง เหล่า‍นี้​ว่า​เป็น​ของ​ผู้‍ใด”