ปฐม‍กาล 42:33-38 TH1971

33 แล้ว​ท่าน​ผู้​เป็น​เจ้า‍นาย​ของ​ประ‌เทศ​นั้น​ตอบ​ว่า ‘เพื่อ​จะ​รู้‍ว่า​พวก​เจ้า​เป็น​คน​ซื่อ‍สัตย์ ให้​ทำ​ดัง‍นี้ คือ​ให้​คน​หนึ่ง​ใน​พวก​พี่‍น้อง​อยู่​กับ​เรา พวก​เจ้า​เอา​ข้าว​ไป​เพื่อ​บรร‌เทา​การ​กัน‌ดาร​อา‌หาร ที่​บ้าน​ของ​เจ้า แล้ว​ออก​เดิน‍ทาง​ไป​เถิด

34 จง​พา​น้อง​สุด‍ท้อง​มา​หา​เรา เรา​จึง​จะ​รู้​แน่​ว่า​พวก​เจ้า​มิ‍ได้​เป็น​คน​สอด‍แนม แต่​เป็น​คน​ซื่อ‍สัตย์ แล้ว​เรา​จะ​ปล่อย​พี่ชาย​ไป พวก​เจ้า​ยัง​จะ​ได้​ค้า‍ขาย​ใน​ประ‌เทศ​นี้’ ”

35 ครั้น​พวก​เขา​แก้​กระ‌สอบ​ข้าว​ออก ก็​เห็น​ห่อ‍เงิน​ของ​แต่‍ละ‍คน​อยู่​ใน​กระ‌สอบ​ของ​ตน เมื่อ​เวลา​พวก​เขา​กับ​บิดา​เห็น​ห่อ​เงิน​ดัง‍นั้น ก็​ตก‍ใจ

36 ฝ่าย​ยา‌โคบ​บิดา​จึง​พูด​ว่า “พวก​เจ้า​ทำ​ให้​เรา​พลัด‍พราก​จาก​ลูก​ของ​เรา โย‌เซฟ​ก็​เสีย​ไป​แล้ว สิ‌เม‌โอน​ก็​เสีย​ไป​แล้ว แล้ว​ยัง​จะ​เอา​เบน‌ยา‌มิน​ไป​อีก​คน เรา​ต้อง​ทน​ความ​ทุกข์​เหล่า‍นี้​ทั้ง‍หมด”

37 รูเบน​จึง​บอก​บิดา​ว่า “ถ้า​ลูก​ไม่​พา​เบน‌ยา‌มิน​กลับ​มา​ให้​พ่อ พ่อ​จง​เอา​บุตร‍ชาย​ทั้ง‍สอง​คน​ของ​ลูก​ฆ่า​เสีย จง​มอบ​เบน‌ยา‌มิน​ไว้​ใน​ความ​ดูแล​ของ​ลูก​เถิด ลูก​จะ​นำ​กลับ​มา​หา​พ่อ​อีก”

38 ยา‌โคบ​บอก​ว่า “เรา​ไม่​ยอม​ให้​ลูก​ของ​เรา​ไป​กับ​เจ้า เพราะ​พี่ชาย​ก็​ตาย​เสีย​แล้ว เหลือ​แต่​เบน‌ยา‌มิน​คน​เดียว ถ้า​เกิด​อัน‌ตราย​แก่​ลูก​เรา​ใน​เวลา​เดิน‍ทาง​ไป​กับ​เจ้า เจ้า​จะ​พา​ผม‍หงอก​ของ​เรา​ลง​สู่​แดน​คน​ตาย​ด้วย​ความ​ทุกข์”