18 พี่ชายก็พากันมากราบลงต่อหน้าโยเซฟแล้วว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นผู้รับใช้ของท่าน”
19 โยเซฟจึงบอกเขาว่า “อย่ากลัวเลย เราเป็นดังพระเจ้าหรือ
20 พวกท่านคิดร้ายต่อเราก็จริง แต่ฝ่ายพระเจ้าทรงดำริให้เกิดผลดีอย่างที่บังเกิดขึ้นนี้แล้ว คือช่วยชีวิตคนเป็นอันมาก
21 ดังนั้นพี่อย่ากลัวเลย เราจะบำรุงเลี้ยงพี่ทั้งบุตรด้วย” โยเซฟพูดปลอบโยนพวกพี่น้องดังนี้ทำให้เขาอุ่นใจ
22 โยเซฟอาศัยอยู่ในอียิปต์กับครอบครัวบิดาของท่าน โยเซฟอายุยืนได้ร้อยสิบปี
23 โยเซฟได้เห็นลูกหลานเหลนของเอฟราอิม บุตรของมาร์คีผู้เป็นบุตรของมนัสเสห์ก็ เกิดมาบนเข่าของโยเซฟ
24 โยเซฟจึงบอกพวกพี่น้องว่า “เราจวนจะตายแล้ว แต่พระเจ้าคงจะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านและจะ พาออกไปจากประเทศนี้ ให้ถึงดินแดนที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับอับราฮัม อิสอัคและยาโคบ”