ปัญ‌ญา‌จารย์ 10:11-17 TH1971

11 ถ้า​งู​ขบ​เสีย​ก่อน​ที่​ทำ​ให้​มัน​เชื่องหมองู​ก็​ไม่​เป็น​ประ‌โยชน์​อะไร​แล้ว

12 ถ้อย‍คำ​จาก​ปาก​ของ​ผู้​มี​สติ​ปัญ‌ญา​ก็​มี​คุณแต่​ริม​ฝี‍ปาก​ของ​คน​เขลา​จะ​เผา​ผลาญ​ตัว​เอง​เสีย

13 ถ้อย‍คำ​จาก​ปาก​ของ​เขา​เป็น​ความ​เขลา​ตั้ง‍แต่​เริ่ม​ปริ‍ปากตอน‍จบ​ก็​เป็น​ความ​บ้า‍บอ​อย่าง​ร้าย

14 คน​เขลา​พูด​มาก​ซ้ำ‍ซากมนุษย์​หา​รู้​ไม่​ว่า​เหตุ​อัน​ใด​จะ​บัง‍เกิด​ขึ้นใคร​เล่า​จะ​บอก​เขา​ได้​ว่า​มี​อะไร​เกิด​ขึ้น​เมื่อ​เขา​ล่วง​ไป

15 การ‍งาน​ของ​คน​เขลา​กระ‌ทำ​ให้​เขา​เหน็ด‍เหนื่อยด้วย​ว่า​เขา​ไม่​รู้‍จัก​ทาง​ที่​จะ​เข้า​ไป​ใน​กรุง

16 โอ บ้าน‍เมือง​เอ๋ย วิบัติ​แก่​เจ้า​เมื่อ​กษัตริย์​ของ​เจ้า​เป็น​เด็กและ​เจ้า‍นาย​ทั้ง‍หลาย​ของ​เจ้า​มี​การ​เลี้ยง​กัน​สนุก‍สนาน​แต่​เช้า

17 โอ บ้าน‍เมือง​เอ๋ย ความ​สำ‌ราญ​จะ​มี​แก่​เจ้า เมื่อ​กษัตริย์​ของ​เจ้า​เป็น​เชื้อ​ขุน‌นางและ​เจ้า‍นาย​ของ​เจ้า​มี​การ​เลี้ยง​ตาม​กาละ​เทศะเพื่อ​จะ​มี​กำ‌ลัง‍วัง‍ชา มิ​ใช่​จะ​ดื่ม​ให้​มึน‍เมา