ปัญ‌ญา‌จารย์ 7:15-21 TH1971

15 ข้าพ‌เจ้า​เห็น​สิ่ง​เหล่า‍นี้​ทั้ง‍สิ้น​ใน​ชีวิต​อนิจ‌จัง​ของ​ข้าพ‌เจ้า คือ​คน​ชอบ‍ธรรม​พินาศ​ใน​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​ตัว และ​มี​คน​อธรรม​มี​ชีวิต​ยืน​ยาว​ใน​การ​กระ‌ทำ​ชั่ว

16 อย่า​เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม​เกิน​ไป และ​อย่า​ฉลาด​เกิน​ตัว เหตุ‍ใด​เจ้า​จะ​ทำ​ตัว​ให้​พินาศ​เสีย​เล่า

17 อย่า​อธรรม​มาก​นัก หรือ​อย่า​เป็น​คน​เขลา ทำไม​เจ้า​จะ​ไป​ตาย​เสีย​ก่อน​ถึง​วาระ​ของ​เจ้า​เล่า

18 ก็​ดี​อยู่​แล้ว​ที่​เจ้า​จะ​ยึด​ถือ​สิ่ง​เหล่า‍นี้​ไว้ เออ เจ้า​อย่า​แบ‍มือ​ปล่อย​สิ่ง​นั้น​ให้​หลุด​ลอย​เสีย​ที‍เดียว เพราะ‍ว่า​ผู้​ที่​เกรง‍กลัว​พระ‍เจ้า​จะ​พ้น​จาก​บรร‌ดา​สิ่ง ที่​กล่าว​มา​นี้

19 สติ​ปัญ‌ญา​เป็น​กำ‌ลัง​แก่​คน​ฉลาด​ดี‍กว่า​ผู้​ครอบ‍ครอง สิบ​คน​ที่​อยู่​ใน​เมือง

20 แน่​ที‍เดียว​ไม่‍มี​คน​ชอบ‍ธรรม​สัก​คน​เดียว​บน​แผ่น‍ดิน​โลก ที่​ได้​ประ‌พฤติ​ล้วน​แต่​ความ​ดี และ​ไม่​กระ‌ทำ​บาป​เลย

21 อย่า​สน‍ใจ​ฟัง​บรร‌ดา​ถ้อย‍คำ​ที่​ใครๆ​กล่าว เกรง‍ว่า​เจ้า​จะ​ได้​ยิน​ทาส​ของ​เจ้า​แช่ง‍ด่า​ตัว​เจ้า