ปัญ‌ญา‌จารย์ 9:5 TH1971

5 เพราะ​ว่า​คน​เป็น​ย่อม​รู้​ว่า​เขา​เอง​คง​จะ​ตาย แต่​คน​ตาย​แล้ว​ก็​ไม่​รู้​อะไร​เลย เขา​หา‍ได้​รับ​ราง‌วัล​อีก​ไม่ ด้วย​ว่า​ใครๆ​ก็​พา​กัน​ลืม​เขา​เสีย​หมด

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปัญ‌ญา‌จารย์ 9

มุมมอง ปัญ‌ญา‌จารย์ 9:5 ในบริบท