อพ‌ยพ 22:2-8 TH1971

2 ถ้า​ผู้​ใด​เห็น​ขโมย​กำ‌ลัง​ขุด​ช่อง​เข้า​ไป​แล้ว​ตี​ขโมย​นั้น​ตาย เขา​ไม่‍มี​โทษ​ถึง​ตาย เพราะ​การ​ตี​คน​นั้น

3 ถ้า​ดวง‍อา‌ทิตย์​ขึ้น​แล้ว ผู้​ตี​จะ​มี​โทษ​ถึง​ตาย แต่​ผู้​ร้าย​นั้น​ต้อง​ให้​ค่า​ชด‍ใช้ ถ้า​เขา​ไม่‍มี​อะไร​จะ​ใช้​ให้ ต้อง​ขาย​ตัว​เขา​เป็น​ค่า​ของ​ที่​ลัก​ไป​นั้น

4 ถ้า​จับ​ของ​ที่​ลัก​ไป​นั้น​ได้​อยู่​ใน​มือ​ของ​เขา จะ​เป็น​โค​ก็​ดี หรือ​ลา​ก็​ดี หรือ​แกะ​ก็​ดี ซึ่ง​ยัง​เป็น​อยู่ ขโมย​นั้น​ต้อง​ให้​ค่า​ชด‍ใช้​เป็น​สอง​เท่า

5 “ผู้​ใด​ปล่อย​ให้​สัตว์​กิน​ของ​ใน​นา​หรือ​ใน​สวน‍องุ่น​เสีย​ไป หรือ​ปล่อย​สัตว์​ของ​ตน แล้ว​มัน​ไป​กิน​ใน​นา​ของ​ผู้​อื่น​เขา​ต้อง​ให้​ค่า​ชด‍ใช้ โดย​ให้​ของ​ที่​ดี​ที่‍สุด​ใน​นา​ของ​ตน และ​ของ​ที่​ดี​ที่‍สุด​ใน​สวน‍องุ่น​ของ​ตน​เป็น​ค่า​เสียหาย

6 “ถ้า​จุด​ไฟ​ที่​กอง‍หนาม และ​ไฟ​ลาม​ไป​ติด​กอง‍ข้าว หรือ​ติด​ต้น‍ข้าว​ซึ่ง​มิ‍ได้​เกี่ยว หรือ​ติด​ทุ่ง‍นา​ให้​ไหม้​เสีย ผู้​ที่​จุด​ไฟ​นั้น​ต้อง​ใช้​ค่า​เสียหาย​เต็ม​จำ‌นวน

7 “ถ้า​ผู้​ใด​ฝาก‍เงิน​หรือ​สิ่ง‍ของ​ไว้​กับ​เพื่อน‍บ้าน แล้ว​ของ​นั้น​ถูก​ขโมย​ลัก​ไป​จาก​เรือน​ผู้​นั้น ถ้า​จับ​ขโมย​ได้ ขโมย​ต้อง​ใช้​แทน​เป็น​สอง​เท่า

8 ถ้า​จับ​ขโมย​ไม่‍ได้ จง​ให้​เจ้า‍ของ​เรือน​มา​เฝ้า​พระ‍เจ้า เพื่อ​จะ​ดู​ว่า มือ​ของ​ตน​เอง​ได้​ลัก​สิ่ง​ของ​ของ​เพื่อน‍บ้าน​นั้น​หรือ‍ไม่