อพ‌ยพ 4 TH1971

1 โม‌เสส​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า “แต่​พระ‍องค์​เจ้า‍ข้า เขา​จะ​ไม่​เชื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​หรือ​ฟัง‍เสียง​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ เพราะ​เขา​จะ​ว่า ‘พระ‍เจ้า​มิ‍ได้​ทรง​ปรา‌กฏ​แก่​ท่าน​เลย’ ”

2 พระ‍เจ้า​จึง​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “อะไร​อยู่​ใน​มือ​ของ​เจ้า” ท่าน​ทูล​ว่า “ไม้‍เท้า พระ‍เจ้า‍ข้า”

3 พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “โยน​ลง​ที่​พื้น‍ดิน​เถิด” ท่าน​จึง​ทิ้ง​ไม้‍เท้า​ลง​บน​พื้น‍ดิน ไม้‍เท้า​นั้น​ก็​กลาย​เป็น​งู โม‌เสส​ก็​เดิน​หลบ‍หนี​งู​ไป

4 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “เอื้อม​มือ​จับ​หาง​งู​ไว้” (พอ​ท่าน​เอื้อม​มือ​จับ​หาง​งู มัน​ก็​กลาย​เป็น​ไม้‍เท้า​อยู่​ใน​มือ​ของ​ท่าน)

5 “เพื่อ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​จะ​ได้​เชื่อ​ว่า พระ‍เจ้า​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา พระ‍เจ้า​ของ​อับ‌รา‌ฮัม พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌อัค และ​พระ‍เจ้า​ของ​ยา‌โคบ ทรง​ปรา‌กฏ​แก่​เจ้า​แล้ว”

6 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​อีก​ว่า “เอา​มือ​สอด​ไว้​ที่​อก​ของ​เจ้า” ท่าน​สอด​มือ​ไว้​ที่​อก เมื่อ​ชัก​มือ​ออก มือ​ของ​ท่าน​ก็​เป็น​โรค‍เรื้อน ขาว​เหมือน​หิมะ

7 พระ‍องค์​จึง​ตรัส​ว่า “เอา​มือ​สอด​ไว้​ที่​อก​อีก​ครั้ง​หนึ่ง” โม‌เสส​ก็​สอด​มือ​เข้า​ที่​อก​อีก แล้ว​เมื่อ​ท่าน​ชัก​ออก‍มา ดู‍เถิด มือ​นั้น​กลับ​กลาย​เป็น​เหมือน​เนื้อ‍หนัง​ส่วน​อื่น​ของ​ท่าน

8 พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า “ถ้า​เขา​จะ​ไม่​เชื่อ​เจ้า และ​ไม่​เชื่อ​หมาย​สำ‌คัญ​ครั้ง​ที่​หนึ่ง เขา​อาจ​เชื่อ​หมาย​สำ‌คัญ​ที่​สอง

9 ถ้า​เขา​ไม่​เชื่อ​หมาย​สำ‌คัญ​ทั้ง‍สอง​ครั้ง​นี้ ทั้ง​ไม่​ฟัง​เสียง​ของ​เจ้า จง​ตัก​น้ำ​ใน​แม่‍น้ำ​ไนล์​มา​นิด‍หน่อย​และ​เท​ลง​ที่​ดิน‍แห้ง แล้ว​น้ำ​ที่​เจ้า​ตัก​มา​จาก​แม่‍น้ำ​นั้น​จะ​กลาย​เป็น​เลือด บน​ดิน‍แห้ง​นั้น”

10 แต่​โม‌เสส​ทูล​พระ‍เจ้า​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ข้า‍พระ‍องค์​มิ‍ใช่​คน​ช่าง‍พูด ทั้ง​ใน​กาล​ก่อน และ​ตั้ง‍แต่​เวลา​ที่​พระ‍องค์​ตรัส​กับ​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์ ข้า‍พระ‍องค์​เป็น​คน​พูด​ไม่​คล่อง‌แคล่ว”

11 พระ‍เจ้า​จึง​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “ผู้‍ใด​เล่า​ที่​สร้าง​ปาก​มนุษย์ หรือ​ทำ​ให้​เป็น​ใบ้ หู​หนวก ตา​ดี หรือ​ตา‍บอด เรา พระ‍เจ้า​เป็น​ผู้​ทำ​ไม่​ใช่​หรือ

12 เพราะ​ฉะนั้น ไป​เถิด เรา​จะ​อยู่​ที่​ปาก​ของ​เจ้า และ​จะ​สอน​คำ​ซึ่ง​ควร​จะ​พูด”

13 แต่​เขา​ทูล​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​โปรด​ใช้​ผู้‍อื่น​ไป​เถิด พระ‍เจ้า‍ข้า”

14 ฝ่าย​พระ‍เจ้า​กริ้ว​โม‌เสส จึง​ตรัส​ว่า “เจ้า​มี​พี่ชาย​คือ​อา‌โรน​คน​เลวี​ไม่​ใช่​หรือ เรา​รู้​แล้ว​ว่า​เขา​เป็น​คน​พูด‍เก่ง บัด‍นี้​เขา​กำ‌ลัง​เดิน‍ทาง​มา​พบ​เจ้า เมื่อ​เขา​เห็น​เจ้า​เขา​จะ​ดี‍ใจ

15 เจ้า​จง​พูด​กับ​เขา และ​บอก​ให้​เขา​พูด แล้ว​เรา​จะ​อยู่​ที่​ปาก​ของ​เจ้า และ​ปาก​ของ​เขา และ​จะ​สั่ง‍สอน​เจ้า​ทั้ง‍สอง​ให้​รู้​ว่า ควร​ทำ​ประ‌การ​ใด

16 เขา​จะ​เป็น​ผู้‍พูด​แก่​ประ‌ชา‍กร​แทน​เจ้า เขา​จะ​เป็น​ปาก​แทน​เจ้า และ​เจ้า​จะ​เป็น​ดัง​พระ‍เจ้า​แก่​เขา

17 เจ้า​จง​ถือ​ไม้‍เท้า​นี้​ไว้​สำ‌หรับ​ทำ​หมาย​สำ‌คัญ​เหล่า​นั้น”

โม‌เสส​กลับ​สู่​อียิปต์

18 โม‌เสส​จึง​กลับ​ไป​หา​เย‌โธร​พ่อ‍ตา​ของ​ตน บอก​ว่า “ขอ​ลา​กลับ​ไป​หา​พี่‍น้อง​ซึ่ง​อยู่​ใน​อียิปต์ เพื่อ​จะ​ได้​ดู​ว่า​เขา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ‍ไม่” ฝ่าย​เย‌โธร​ตอบ​โม‌เสส​ว่า “ไป​โดย​สวัสดิ‌ภาพ​เถิด”

19 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ใน​เมือง​มี‌เดียน​ว่า “กลับ​ไป​อียิปต์ เพราะ​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​หา​ช่อง​ประ‌หาร​ชีวิต​เจ้า​นั้น​ตาย​แล้ว”

20 โม‌เสส​จึง​ให้​ภรรยา​และ​บุตร‍ชาย​ของ​ตน​ขี่‍ลา​กลับ​ไป ยัง​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ ส่วน​โม‌เสส​ก็​ถือ​ไม้‍เท้า​ของ​พระ‍เจ้า​ไป​ด้วย

21 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “เมื่อ​เจ้า​กลับ​ไป​ถึง​อียิปต์ จง​กระ‌ทำ​อัศ‌จรรย์​ต่างๆ ซึ่ง​เรา​มอบ​ไว้​ใน​อำ‌นาจ​ของ​เจ้า​แล้ว​นั้น​ต่อ‍หน้า​ฟา‌โรห์ แต่​เรา​จะ​ทำ​ให้​ใจ​ของ​ฟา‌โรห์​แข็ง‍กระ‌ด้าง ไม่​ยอม​ให้​ประ‌ชา‍กร​ไป

22 เจ้า​จง​ทูล​ฟา‌โรห์​ว่า ‘พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า คน​อิส‌รา‌เอล​เป็น​บุตร‍หัว‍ปี​ของ​เรา

23 เรา​บอก​แก่​เจ้า​ว่า “จง​ปล่อย​บุตร​ของ​เรา​ให้​ไป​นมัส‌การ​เรา” ถ้า​เจ้า​ไม่​ยอม​ให้​เขา​ไป เรา​จะ​ประ‌หาร​ชีวิต​บุตร‍หัว‍ปี​ของ​เจ้า​เสีย’ ”

24 ณ ที่​พัก​ระหว่าง​ทาง พระ‍เจ้า​เสด็จ​มา​พบ​โม‌เสส และ​จะ​ทรง​ประ‌หาร​ชีวิต​ของ​ท่าน​เสีย

25 นาง​ศิป‌โป‌ราห์​จึง​เอา​หิน​คม​ตัด​หนัง​ที่ ปลาย​องค‌ชาต​บุตร‍ชาย​ของ​ตน แล้ว​เอา​ไป​แตะ​เท้า​ของ​โม‌เสส​กล่าว​ว่า “จริง​นะ ท่าน​เป็น​เจ้า‍บ่าว​แห่ง​โล‌หิต​แก่​ฉัน”

26 พระ‍เจ้า​จึง​ทรง​ละ​ท่าน​ไป นาง​จึง​กล่าว​ว่า “ท่าน​เป็น​เจ้า‍บ่าว​แห่ง​โล‌หิต” เนื่อง‍จาก​พิธี​เข้า​สุหนัต

27 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​อา‌โรน​ว่า “จง​ไป​พบ​กับ​โม‌เสส​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร” เขา​ก็​ไป​พบ​กับ​ท่าน​ที่​ภูเขา​ของ​พระ‍เจ้า​และ​สวม​กอด​ท่าน

28 โม‌เสส​จึง​เล่า​ให้​อา‌โรน​ฟัง​ถึง​พระ‍ดำ‌รัส ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ตรัส​เมื่อ​ทรง​ใช้​ตน และ​ถึง​หมาย​สำ‌คัญ​ทั้ง‍ปวง​ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​กำ‌ชับ​ให้​กระ‌ทำ

29 โม‌เสส​กับ​อา‌โรน​เรียก​ประ‌ชุม​บรร‌ดา​ผู้ใหญ่​ของ​ชน‍ชาติ อิส‌รา‌เอล​พร้อม​กัน

30 แล้ว​อา‌โรน​จึง​กล่าว​ถึง​พระ‍ดำ‌รัส​ทั้ง‍หมด ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ตรัส​แก่​โม‌เสส และ​ทำ​หมาย​สำ‌คัญ​ต่างๆ​นั้น​ต่อ‍หน้า​ประ‌ชา‍ชน

31 ฝ่าย​ประ‌ชา‍ชน เมื่อ​ได้​ยิน​ว่า​พระ‍เจ้า​เสด็จ​มา​เยี่ยม‍เยียน​ชน‍ชาติ​อิส‌รา‌เอล และ​ทอด‍พระ‍เนตร​เห็น​ความ​ทุกข์‍ยาก​ของ​เขา​แล้ว​ก็​เชื่อ เขา​กราบ‍ลง​นมัส‌การ

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40