16 เพราะฉะนั้น พระเจ้าจอมโยธาพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ตามลานเมืองจะมีการร่ำไห้และตามถนนหนทางจะมีคนพูดว่า ‘อนิจจาเอ๋ย อนิจจาเอ๋ย’เขาจะร้องเรียกชาวนาให้ไว้ทุกข์และให้ผู้ชำนาญเพลงโศกร้องโอดครวญ
17 ในสวนองุ่นทั้งสิ้นจะมีการร่ำไห้เพราะเราจะผ่านไปท่ามกลางเจ้า”พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
18 วิบัติแก่เจ้าผู้ปรารถนาวันแห่งพระเจ้าวันแห่งพระเจ้าจะเป็นประโยชน์อะไรแก่เจ้าเล่าวันนั้นเป็นความมืดไม่ใช่เป็นความสว่าง
19 อย่างกับคนหนีสิงห์ไปปะหมีหรือเหมือนคนเข้าไปในเรือนเอามือเท้าฝาผนังและงูก็กัดเอา
20 วันแห่งพระเจ้าเป็นความมืดไม่ใช่ความสว่างเป็นความมืดคลุ้มไม่มีความแจ่มใสเลย
21 “เราเกลียดชัง เราดูหมิ่นบรรดาวันเทศกาลของเจ้าและไม่ชอบในการประชุมตามเทศกาลของเจ้าเลย
22 แม้ว่าเจ้าถวายเครื่องเผาบูชาและธัญญบูชาแก่เราเราก็ไม่ยอมรับสิ่งเหล่านั้นและศานติบูชาด้วยสัตว์อ้วนพีของเจ้านั้นเราจะไม่มองดู