2 จงไปยังเมืองคาลเนห์และดูเอาเถอะจากที่นั่นก็ไปยังฮามัทเมืองใหญ่แล้วลงไปยังเมืองกัทของชาวฟีลิสเตียเมืองเหล่านั้นดีกว่าอาณาจักรเหล่านี้หรือหรืออาณาเขตเมืองเหล่านั้นใหญ่กว่าอาณาเขตเมืองของเจ้าหรือ
3 โอ เจ้าผู้ที่อยากผลัดวันสนองความร้ายให้เนิ่นไปแต่กลับนำเอาบัลลังก์แห่งความทารุณให้เข้ามาใกล้
4 “วิบัติแก่ผู้ที่นอนบนเตียงงาช้างและผู้ซึ่งเหยียดตัวอยู่บนเก้าอี้ยาวและกินลูกแกะที่ได้มาจากฝูงแกะและลูกวัวจากท่ามกลางคอกวัว
5 และร้องเพลงไร้สาระประสานเสียงพิณใหญ่กระทำอย่างดาวิดในการประดิษฐ์เครื่องดนตรีขึ้นใหม่
6 ผู้ใช้ชามใส่เหล้าองุ่นดื่มและชโลมตัวด้วยน้ำมันอย่างดีแต่มิได้เป็นทุกข์โศกในเรื่องความพินาศของโยเซฟ
7 เพราะฉะนั้น เขาจึงต้องเป็นพวกแรกที่ตกไปเป็นเชลยและเสียงอึงคะนึงของพวกที่นอนเหยียดตัวก็หมดสิ้นไป”
8 พระเจ้าได้ทรงปฏิญาณเองว่า(พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า)“เราสะอิดสะเอียนความเย่อหยิ่งของยาโคบและเกลียดวังป้อมของเขาเราจะมอบเมืองนั้นและบรรดาสิ่งสารพัดที่อยู่ ในเมืองนั้นเสีย”