อา‌โมส 6:5-11 TH1971

5 และ​ร้อง‍เพลง​ไร้​สาระ​ประ‌สาน​เสียง​พิณ​ใหญ่กระ‌ทำ​อย่าง​ดา‌วิด​ใน​การ​ประ‌ดิษฐ์​เครื่อง​ดน‌ตรี​ขึ้น​ใหม่

6 ผู้​ใช้​ชาม​ใส่​เหล้า‍องุ่น​ดื่มและ​ชโลม​ตัว​ด้วย​น้ำ‍มัน​อย่าง​ดีแต่​มิ‍ได้​เป็น​ทุกข์‍โศก​ใน​เรื่อง​ความ​พินาศ​ของ​โย‌เซฟ

7 เพราะ​ฉะนั้น เขา​จึง​ต้อง​เป็น​พวก​แรก​ที่​ตก​ไป​เป็น​เชลยและ​เสียง​อึง​คะนึง​ของ​พวก​ที่​นอน​เหยียด​ตัว​ก็​หมด​สิ้น​ไป”

8 พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​เอง​ว่า(พระ‍เจ้า​จอม‍โย‌ธา​ตรัส​ว่า)“เรา​สะอิด‍สะเอียน​ความ​เย่อ‍หยิ่ง​ของ​ยา‌โคบและ​เกลียด​วัง‍ป้อม​ของ​เขาเรา​จะ​มอบ​เมือง​นั้น​และ​บรร‌ดา​สิ่ง​สาร‌พัด​ที่​อยู่ ใน​เมือง​นั้น​เสีย”

9 ถ้า​ใน​เรือน​เดียว​มี​คน​เหลือ​อยู่​สิบ​คน เขา​จะ​ต้อง​ตาย​หมด

10 และ​เมื่อ​ญาติ​ของ​ผู้‍ใด คือ​ผู้​ที่​เผา​เพื่อ​เขา​จะ​ยก​ศพ​ขึ้น เพื่อ​จะ​นำ​กระ‌ดูก​ออก​นอก​เรือน และ​จะ​กล่าว​กับ​คน​ที่​อยู่​ใน​ห้อง​ชั้น‍ใน​ที่‍สุด​ของ​เรือน​นั้น​ว่า “ยัง​มี​ใคร​อยู่​กับ​เจ้า​หรือ” เขา​จะ​ตอบ​ว่า “ไม่‍มี” และ​เขา​จะ​กล่าว​ว่า “จุ๊ จุ๊ อย่า​ให้​เรา​ออก​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เจ้า”

11 เพราะ​ดู‍เถิด พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​แล้วเรือน​ใหญ่​ก็​จะ​ถูก​ตี​แตก​เป็น​ชิ้นๆและ​เรือน​เล็ก​ก็​จะ​แตก​เป็น​จุณ