เลวี‌นิติ 13:12-18 TH1971

12 ถ้า​โรค​เรื้อน​นั้น​ลาม​ไป​ตาม​ผิว‍หนัง ตาม​ที่​ปุโร‌หิต​เห็น​ก็​ปรา‌กฏ​ว่า ลาม​ไป​ตาม​ผิว‍หนัง​ทั่ว​ตัว​ผู้‍ป่วย​ตั้ง‍แต่​ศีรษะ​จน​เท้า

13 ปุโร‌หิต​ต้อง​ตรวจ​ดู ถ้า​เรื้อน​นั้น​แผ่​ไป​ทั่ว​ตัว ให้​ปุโร‌หิต​ประ‌กาศ​ว่า เขา​สะอาด​ด้วย​โรค​ของ​เขา​แล้ว​ตัว​ของ​เขา​เผือก เขา​สะอาด

14 ถ้า​มี​เนื้อ​แผล‍สด​ปรา‌กฏ​ขึ้น​มา​เมื่อ‍ไร เขา​ก็​เป็น​มล‌ทิน

15 ให้​ปุโร‌หิต​ตรวจ​ดู​ที่​เนื้อ​แผล‍สด และ​ประ‌กาศ​ว่า​เขา​เป็น​มล‌ทิน เพราะ​เนื้อ​แผล‍สด​นั้น​ทำ​ให้​มล‌ทิน เขา​เป็น​โรค​เรื้อน

16 ถ้า​เนื้อ​แผล‍สด​นั้น​เปลี่ยน​ไป​อีก​กลาย​เป็น​สีขาว ให้​เขา​มา​หา​ปุโร‌หิต

17 และ​ให้​ปุโร‌หิต​ตรวจ​เขา และ​ถ้า​โรค​นั้น​กลาย​เป็น​โรค‍เผือก ให้​ปุโร‌หิต​ประ‌กาศ​ว่า คน​ที่​เป็น​โรค​นั้น​สะอาด เขา​สะอาด

18 “ถ้า​ที่​ร่าง‍กาย​ของ​คน‍ใด​มี​แผล​ฝี​ซึ่ง​หาย​แล้ว