27 “ถ้าประชาชนสามัญคนหนึ่งคนใดกระทำความผิด โดยมิได้เจตนา คือกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงบัญชามิให้กระทำ แล้วก็มีกรรมบาป
28 เมื่อได้แจ้งให้เขาทราบถึงความผิดซึ่งเขาได้กระทำแล้ว ให้เขานำแพะเมียตัวหนึ่งซึ่งไม่มีตำหนิมาเป็นเครื่องบูชา ไถ่บาปที่เขาได้กระทำไปนั้น
29 และเขาจะเอามือวางบนหัวของเครื่องบูชาไถ่บาป และฆ่าเครื่องบูชาไถ่บาปนั้น ในที่ที่เขาถวายเครื่องเผาบูชา
30 ปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดแพะนั้นไปเจิม ที่เชิงงอนของแท่นเครื่องเผาบูชา และเทเลือดส่วนที่เหลือลงที่ฐานของแท่นนั้น
31 และเขาจะเอาไขมันออกเสีย ให้หมดอย่างที่เอาออกเสียจากเครื่องศานติบูชา และปุโรหิตจะเผาไขมันนั้นบนแท่น เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า และปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขา และเขาจะได้รับการอภัย
32 “ถ้าเขานำลูกแกะมาเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป ก็ให้เขานำลูกแกะเมียไม่มีตำหนิมา
33 เขาจะเอามือวางบนหัวของเครื่องบูชาไถ่บาป และฆ่าเสียเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปในที่ที่เขาฆ่าเครื่องเผาบูชา