14 ให้เขาถวายของบูชาเหล่านี้อย่างละก้อนแด่พระเจ้า ซึ่งเป็นส่วนที่ตกแก่ปุโรหิตผู้เอาเลือดศานติบูชาประพรม
15 ส่วนเนื้อสัตว์เครื่องศานติบูชาเพื่อโมทนาพระคุณนั้น เขาจะต้องรับประทานเสียในวันทำการถวายบูชา อย่าเหลือไว้จนวันรุ่งเช้าเลย
16 ถ้าเครื่องบูชานั้นเป็นเครื่องบูชาแก้บน หรือเป็นเครื่องบูชาตามใจสมัครให้เขารับประทาน เสียในวันทำการถวายบูชา และในวันรุ่งขึ้นเขายังรับประทานส่วนที่เหลือได้
17 ส่วนเนื้อของเครื่องบูชาที่เหลือถึงวันที่สามให้ เผาเสียด้วยไฟ
18 ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตว์ อันเป็นเครื่องศานติบูชาในวันที่สาม ผู้ถวายนั้นจะไม่เป็นที่โปรดปราน และไม่ทรงถือว่า เครื่องบูชานั้นเป็นที่พอพระทัย เป็นการกระทำที่พึงรังเกียจ และผู้ที่รับประทานจะต้องได้รับโทษ
19 “เนื้อที่ไปถูกของที่เป็นมลทินใดๆอย่ารับประทาน จงเผาเสียด้วยไฟ บุคคลที่สะอาดทุกคนรับประทานเนื้อได้
20 ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตวบูชาอันเป็นศานติบูชาแด่พระเจ้า โดยที่ตนยังมีมลทินติดตัวอยู่ ต้องอเปหิผู้นั้นเสียจากประชาชน