เลวี‌นิติ 7:18-24 TH1971

18 ถ้า​ผู้‍ใด​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​สัตว์ อัน​เป็น​เครื่อง​ศานติ‍บูชา​ใน​วัน‍ที่​สาม ผู้​ถวาย​นั้น​จะ​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‌ปราน และ​ไม่​ทรง​ถือ​ว่า เครื่อง​บูชา​นั้น​เป็น​ที่​พอ‍พระ‌ทัย เป็น​การ​กระ‌ทำ​ที่​พึง​รัง‍เกียจ และ​ผู้​ที่​รับ‍ประ‌ทาน​จะ​ต้อง​ได้​รับ​โทษ

19 “เนื้อ​ที่​ไป​ถูก​ของ​ที่​เป็น​มล‌ทิน​ใดๆ​อย่า​รับ‍ประ‌ทาน จง​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ บุค‌คล​ที่​สะอาด​ทุก‍คน​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​ได้

20 ถ้า​ผู้‍ใด​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​สัตว‌บูชา​อัน​เป็น​ศานติ‍บูชา​แด่​พระ‍เจ้า โดย​ที่​ตน​ยัง​มี​มล‌ทิน​ติด​ตัว​อยู่ ต้อง​อเปหิ​ผู้‍นั้น​เสีย​จาก​ประ‌ชา‍ชน

21 ถ้า​ผู้‍ใด​แตะ‍ต้อง​สิ่ง​ที่​เป็น​มล‌ทิน​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​มล‌ทิน​ของ​คน หรือ​เป็น​สัตว์​ที่​มล‌ทิน หรือ​เป็น​สิ่ง​ที่​พึง​รัง‍เกียจ​อัน​ใด​ที่​มล‌ทิน และ​ผู้‍นั้น​มา​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​เครื่อง​บูชา​ของ​ศานติ‍บูชา​แด่​พระ‍เจ้า ให้​อเปหิ​ผู้‍นั้น​เสีย​จาก​ชน‍ชาติ​ของ​ตน”

22 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

23 “จง​กล่าว​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล​ว่า เจ้า​ทั้ง‍หลาย​อย่า​รับ‍ประ‌ทาน​ไขมัน​ของ​วัว ของ​แกะ หรือ​ของ​แพะ

24 ไขมัน​ของ​สัตว์​ที่​ตาย​เอง และ​ไขมัน​ของ​สัตว์​ที่​สัตว์​กัด​ตาย​จะ​นำ​ไป​ใช้​อย่าง​อื่น​ก็​ได้ แต่​อย่า​รับ‍ประ‌ทาน​เลย​เป็น​อัน‍ขาด