1 อิสราเอลเป็นเถาองุ่นงอกงามที่เกิดผลอุดมยิ่งเกิดผลมากขึ้นเท่าใดยิ่งสร้างแท่นบูชามากขึ้นเท่านั้นเมื่อประเทศของเขาเฟื่องฟูขึ้นเขาก็ยิ่งให้เสาศักดิ์สิทธิ์ของเขาเจริญขึ้น
2 จิตใจของเขาเทียมเท็จบัดนี้เขาจึงต้องทนรับโทษของความผิดพระองค์จะทรงพังแท่นบูชาของเขาลงและทำลายเสาศักดิ์สิทธิ์ของเขาเสีย
3 คราวนี้เขาจะพูดเป็นแน่ว่า“เราไม่มีกษัตริย์เพราะเราไม่ยำเกรงพระเจ้าหากเรามีกษัตริย์ ท่านจะทำประโยชน์อะไรให้แก่เราบ้าง”
4 เขาพูดพล่อยๆเขาทำพันธสัญญาด้วยคำสาบานลมๆแล้งๆการพิพากษาจึงงอกงามขึ้นมาเหมือนดีหมีอยู่ในร่องรอยไถที่ในทุ่งนา
5 ชาวสะมาเรียก็ตัวสั่นเพราะเหตุลูกวัวที่เบธาเวนโยมวัวจะไว้ทุกข์เพราะรูปนั้นและปฏิมากรปุโรหิตจะพิลาปเพราะรูปนั้นเพราะเหตุศักดิ์ศรีที่หมดไปจากรูปนั้น
6 เออ รูปเคารพนั้นเองก็จะต้องถูกนำไปยังอัสซีเรียเป็นบรรณาการแก่กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่เอฟราอิมจะได้รับความอัปยศอิสราเอลจะรู้สึกอับอายขายหน้าเหตุแผนการของเขา
7 กษัตริย์ของสะมาเรียจะพินาศเหมือนเศษไม้ที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ
8 ปูชนียสถานสูงของเมืองอาเวนอันเป็นบาปของอิสราเอลจะต้องถูกทำลายต้นไม้และพืชที่มีหนามงอกขึ้นบนแท่นบูชาของเขาเขาจะร้องบอกกับภูเขาว่า จงปกคลุมเราไว้และร้องบอกเนินเขาว่า จงล้มทับเราเถิด
9 โอ อิสราเอลเอ๋ย เจ้าได้กระทำบาปตั้งแต่สมัย กิเบอาห์เขายังกระทำเรื่อยมาสงครามจะไม่มาทันเขาที่ในกิเบอาห์หรือ
10 เราจะมาลงโทษทรชนชนชาติทั้งหลายจะประชุมกันสู้เขาเมื่อเขาถูกมัดเพราะความผิดสองประการของเขา
11 เอฟราอิมเป็นโคสาวที่ได้รับการสอนมันชอบนวดข้าวเราจึงหวงคออันงามของมันไว้แต่เราจะเอาเอฟราอิมเข้าเทียมแอกยูดาห์ก็ต้องไถยาโคบต้องคราดสำหรับตนเอง
12 จงหว่านความชอบธรรมไว้สำหรับตัวจงเกี่ยวผลของความรักมั่นคงเจ้าจงไถดินที่ร้างอยู่เพราะเป็นเวลาที่จะแสวงหาพระเจ้าเพื่อว่าพระองค์จะเสด็จมาโปรยความรอดลงให้แก่เจ้า
13 เจ้าทั้งหลายได้ไถความชั่วมาแล้วเจ้าทั้งหลายได้เกี่ยวความผิดบาปเจ้าได้รับประทานผลของการมุสาด้วยเหตุว่าเจ้าวางใจในรถรบของเจ้าและในจำนวนพลรบของเจ้า
14 เหตุฉะนั้นเสียงสงครามจึงจะเกิดขึ้น ท่ามกลางชนชาติของเจ้าป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะถูกทำลายอย่างกับกษัตริย์ชัลมันทำลายเมืองเบธาร์เบลในวันสงครามพวกแม่ถูกฟาดลงอย่างยับเยินพร้อมกับลูกของนาง
15 โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เขาจะกระทำแก่เจ้าเช่นนี้แหละเพราะความชั่วร้ายใหญ่ยิ่งของเจ้าในเวลารุ่งเช้า กษัตริย์อิสราเอลจะถูกตัดขาดเสียหมดสิ้น