8 ปูชนียสถานสูงของเมืองอาเวนอันเป็นบาปของอิสราเอลจะต้องถูกทำลายต้นไม้และพืชที่มีหนามงอกขึ้นบนแท่นบูชาของเขาเขาจะร้องบอกกับภูเขาว่า จงปกคลุมเราไว้และร้องบอกเนินเขาว่า จงล้มทับเราเถิด
9 โอ อิสราเอลเอ๋ย เจ้าได้กระทำบาปตั้งแต่สมัย กิเบอาห์เขายังกระทำเรื่อยมาสงครามจะไม่มาทันเขาที่ในกิเบอาห์หรือ
10 เราจะมาลงโทษทรชนชนชาติทั้งหลายจะประชุมกันสู้เขาเมื่อเขาถูกมัดเพราะความผิดสองประการของเขา
11 เอฟราอิมเป็นโคสาวที่ได้รับการสอนมันชอบนวดข้าวเราจึงหวงคออันงามของมันไว้แต่เราจะเอาเอฟราอิมเข้าเทียมแอกยูดาห์ก็ต้องไถยาโคบต้องคราดสำหรับตนเอง
12 จงหว่านความชอบธรรมไว้สำหรับตัวจงเกี่ยวผลของความรักมั่นคงเจ้าจงไถดินที่ร้างอยู่เพราะเป็นเวลาที่จะแสวงหาพระเจ้าเพื่อว่าพระองค์จะเสด็จมาโปรยความรอดลงให้แก่เจ้า
13 เจ้าทั้งหลายได้ไถความชั่วมาแล้วเจ้าทั้งหลายได้เกี่ยวความผิดบาปเจ้าได้รับประทานผลของการมุสาด้วยเหตุว่าเจ้าวางใจในรถรบของเจ้าและในจำนวนพลรบของเจ้า
14 เหตุฉะนั้นเสียงสงครามจึงจะเกิดขึ้น ท่ามกลางชนชาติของเจ้าป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะถูกทำลายอย่างกับกษัตริย์ชัลมันทำลายเมืองเบธาร์เบลในวันสงครามพวกแม่ถูกฟาดลงอย่างยับเยินพร้อมกับลูกของนาง