3 แต่เรานี่แหละสอนเอฟราอิมให้เดินเราอุ้มเขาทั้งหลายไว้แต่เขาหาทราบไม่ว่า เราเป็นผู้รักษาเขาให้หาย
4 เราจูงเขาด้วยสายมนุษยธรรมและด้วยปลอกแห่งความรักเราเป็นผู้กระทำให้แอกที่ขากรรไกรของเขาเบาลงและเราก้มลงเลี้ยงเขา
5 เขาจะไม่กลับไปยังแผ่นดินอียิปต์หรือและอัสซีเรียจะเป็นกษัตริย์ของเขาเพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมกลับไปหาเรา
6 ดาบจะรุกรานบรรดาหัวเมืองของเขาทำลายดาลประตูของเขาเสียและผลาญเขาเสียเพราะแผนการของเขา
7 ประชากรของเราโน้มไปในทางที่เหินห่างจากเราเขาจึงถูกกำหนดให้ประจำแอกไม่มีใครจะปลดเขาให้พ้นไปได้
8 โอ เอฟราอิมเอ๋ย เราจะปล่อยเจ้าได้อย่างไรโอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะโยนเจ้าไปให้ผู้อื่นได้อย่างไรเราจะปล่อยเจ้าให้เหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไรเรากระทำเจ้าให้เหมือนเมืองเศโบยิมได้ อย่างไรจิตใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายในความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้น
9 เราจะไม่ลงอาชญาตามที่เรากริ้วจัดเราจะไม่ทำลายเอฟราอิมอีกเพราะเราเป็นพระเจ้าไม่ใช่มนุษย์เราเป็นผู้บริสุทธิ์ท่ามกลางพวกเจ้าเราจะไม่เข้าในเมือง