1 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้า นี่แน่ะ พระองค์ทรงสร้างตั๊กแตนว้าว่อน ในเวลาที่พืชรุ่นหลังเริ่มงอกขึ้นมา และนี่แน่ะ เป็นพืชรุ่นหลัง (หลังจากส่วนของกษัตริย์ได้เกี่ยวแล้ว)
2 เมื่อตั๊กแตนกินพืชผักในแผ่นดินนั้นหมดแล้ว ข้าพเจ้าจึงว่า“ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ขอทรงให้อภัยยาโคบจะดำรงอยู่ได้อย่างไร?เขาเล็กนิดเดียว”
3 เกี่ยวกับเรื่องนี้พระยาห์เวห์เปลี่ยนพระทัยพระยาห์เวห์ตรัสว่า “จะไม่เป็นไปอย่างนี้”
4 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้า นี่แน่ะ พระยาห์เวห์องค์เจ้านายทรงเรียกให้มีการลงโทษด้วยไฟ และไฟได้เผาผลาญที่ลึกใต้พิภพและกินแผ่นดินเสีย
5 ข้าพเจ้าจึงทูลว่า“ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ขอทรงยับยั้งไว้ยาโคบจะดำรงอยู่ได้อย่างไร?เขาเล็กนิดเดียว”
6 เกี่ยวกับเรื่องนี้พระยาห์เวห์เปลี่ยนพระทัยพระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่า “จะไม่เป็นไปอย่างนี้เช่นกัน”
7 พระองค์ทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้า นี่แน่ะ องค์เจ้านายทรงยืนอยู่ข้างกำแพงที่สร้างโดยใช้สายดิ่ง มีสายดิ่งอยู่ในพระหัตถ์
8 และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อาโมสเอ๋ย เจ้าเห็นอะไร?” และข้าพเจ้าทูลว่า “สายดิ่งเส้นหนึ่ง พระเจ้าข้า” แล้วองค์เจ้านายตรัสว่า“นี่แน่ะ เรากำลังเอาสายดิ่งวัดท่ามกลางอิสราเอลประชากรของเราเราจะไม่อภัยโทษเขาอีก
9 บรรดาที่สูงของอิสอัคจะถูกทำให้ร้างเปล่าและสถานนมัสการทั้งหลายของอิสราเอลจะถูกทำลายและเราจะถือดาบลุกขึ้นต่อสู้พงศ์พันธุ์เยโรโบอัม”
10 แล้วอามาซิยาห์ปุโรหิตแห่งเบธเอลส่งคนไปยังเยโรโบอัมกษัตริย์แห่งอิสราเอล ทูลว่า “อาโมสได้คิดกบฏต่อพระองค์ในท่ามกลางพงศ์พันธุ์อิสราเอล ถ้อยคำทั้งหมดของเขาก็ทำลายบ้านเมือง
11 เพราะอาโมสได้กล่าวดังนี้ว่า‘เยโรโบอัมจะสิ้นพระชนม์ด้วยดาบและอิสราเอลจะตกเป็นเชลยไกลจากแผ่นดินของเขา’ ”
12 และอามาซิยาห์พูดกับอาโมสว่า “ท่านผู้ทำนาย ไปเสีย จงหนีไปยังแผ่นดินยูดาห์ ไปทำมาหากินที่นั่น และเผยพระวจนะที่นั่นเถิด
13 อย่ามาเผยพระวจนะที่เบธเอลอีกเลย เพราะว่านี้เป็นสถานนมัสการของกษัตริย์ และเป็นพระวิหารของอาณาจักร”
14 อาโมสจึงตอบอามาซิยาห์ว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่ผู้เผยพระวจนะ หรือลูกของผู้เผยพระวจนะ ข้าพเจ้าเป็นคนเลี้ยงสัตว์ และเป็นคนดูแลสวนมะเดื่อ
15 และพระยาห์เวห์ทรงนำข้าพเจ้าออกจากการติดตามฝูงแพะแกะ และตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘ไปซิ จงเผยพระวจนะแก่อิสราเอลประชากรของเรา’
16 บัดนี้ จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ท่านกล่าวว่า ‘อย่าเผยพระวจนะกล่าวโทษอิสราเอลและอย่าเทศนากล่าวโทษพงศ์พันธุ์อิสอัค’
17 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่า‘ภรรยาของท่านจะเป็นหญิงโสเภณีที่ในเมืองบุตรชายหญิงของท่านจะล้มตายด้วยดาบและที่ดินของท่าน เขาจะแบ่งสันปันส่วนโดยใช้เชือกวัดตัวท่านเองจะสิ้นชีวิตในแผ่นดินที่เป็นมลทินและอิสราเอลจะต้องตกเป็นเชลย ไกลจากแผ่นดินของตนอย่างแน่นอน’ ”