1 ในเดือนที่ 8 ปีที่ 2 แห่งรัชกาลดาริอัส พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังผู้เผยพระวจนะเศคาริยาห์ บุตรเบเรคิยาห์ผู้เป็นบุตรอิดโด ตรัสว่า
2 “พระยาห์เวห์กริ้วบรรพบุรุษของพวกเจ้าเป็นอย่างยิ่ง
3 เพราะฉะนั้น จงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า จงกลับมาหาเรา พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ แล้วเราจะกลับมาหาเจ้า พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
4 อย่าเป็นเหมือนบรรพบุรุษของพวกเจ้า ซึ่งบรรดาผู้เผยพระวจนะในสมัยก่อนๆ ร้องประกาศกับเขาว่า ‘พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า “จงหันกลับจากทางชั่วของเจ้า และจากการกระทำอันชั่วร้ายของเจ้าเถิด” ’ แต่เขาไม่ได้ยินและไม่เชื่อฟังเรา พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
5 บรรพบุรุษของเจ้าอยู่ที่ไหน? พวกผู้เผยพระวจนะมีชีวิตอยู่เป็นนิตย์หรือ?
6 แต่ถ้อยคำของเราและกฎเกณฑ์ของเรา ซึ่งเราได้บัญชาแก่ผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเรา ก็ได้ติดตามบรรพบุรุษของเจ้าทันไม่ใช่หรือ? จนเขากลับใจแล้วกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์จอมทัพทรงทำแก่เราตามความประพฤติของเราโดยพระประสงค์ของพระองค์’ ”
7 เมื่อวันที่ 24 เดือนที่ 11 ซึ่งเป็นเดือนเชบัท ในปีที่ 2 แห่งรัชกาลดาริอัส พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังผู้เผยพระวจนะเศคาริยาห์ บุตรเบเรคิยาห์ผู้เป็นบุตรอิดโด และเศคาริยาห์กล่าวว่า
8 “คืนวันหนึ่ง ข้าพเจ้าได้มองดู และนี่แน่ะ มีชายคนหนึ่งขี่ม้าสีแดงยืนอยู่ท่ามกลางต้นน้ำมันเขียวที่ลานหุบเขา มีม้าสีแดง สีแสด และสีขาวอยู่ข้างหลังคนนั้น
9 แล้วข้าพเจ้าจึงถามว่า ‘นายเจ้าข้า เหล่านี้คืออะไร?’ ทูตสวรรค์ที่สนทนากับข้าพเจ้าบอกว่า ‘เราจะสำแดงให้เจ้าทราบว่า เหล่านี้คืออะไร’
10 ชายที่ยืนอยู่ท่ามกลางต้นน้ำมันเขียวจึงบอกว่า ‘เหล่านี้คือผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงใช้ให้ไปเที่ยวตรวจแผ่นดินโลก’
11 และเขาเหล่านั้นได้ตอบทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์ผู้ยืนอยู่ท่ามกลางต้นน้ำมันเขียวว่า ‘เราได้ตรวจแผ่นดินโลกแล้ว นี่แน่ะ ทั้งโลกก็สงบ’
12 แล้วทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์กล่าวว่า ‘ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมทัพ อีกนานเท่าใด พระองค์จะไม่ทรงเมตตากรุงเยรูซาเล็มและเมืองอื่นๆ แห่งยูดาห์ ซึ่งพระองค์ก็กริ้วมา 70 ปีแล้วพระเจ้าข้า?’
13 และพระยาห์เวห์ทรงตอบทูตสวรรค์ผู้ที่สนทนากับข้าพเจ้า เป็นถ้อยคำที่แสดงความเมตตาและชูใจ
14 ทูตสวรรค์ผู้ที่สนทนาอยู่กับข้าพเจ้าจึงกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า ‘จงร้องประกาศว่า พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า เรามีความหวงแหนกรุงเยรูซาเล็ม คือกรุงศิโยนเป็นอย่างยิ่ง
15 เราโกรธประชาชาติมากที่อยู่อย่างสบายๆ เพราะเมื่อเราโกรธแต่น้อย เขาทำให้เหตุการณ์ยากลำบากมากขึ้น
16 เพราะฉะนั้นพระยาห์เวห์จึงตรัสว่า เราจะกลับมายังกรุงเยรูซาเล็มด้วยความกรุณา พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า เราจะต้องให้มีการสร้างนิเวศของเราขึ้นไว้ในนั้นและขึงเชือกวัดไว้เหนือกรุงเยรูซาเล็ม
17 จงร้องประกาศอีกว่า พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า เมืองของเราจะไพบูลย์ท่วมท้นไปด้วยความมั่งคั่งอีก และพระยาห์เวห์จะปลอบศิโยนและเลือกสรรกรุงเยรูซาเล็มอีกครั้งหนึ่ง’ ”
18 “ข้าพเจ้าเงยหน้าขึ้นแลเห็น นี่แน่ะ มีเขาสัตว์ 4 เขา
19 ข้าพเจ้าจึงถามทูตสวรรค์ที่สนทนาอยู่กับข้าพเจ้าว่า ‘เหล่านี้คืออะไร?’ ท่านจึงตอบข้าพเจ้าว่า ‘เหล่านี้คือเขาสัตว์ที่ขวิดยูดาห์ อิสราเอล และเยรูซาเล็มให้กระจัดกระจายไป’
20 แล้วพระยาห์เวห์จึงทรงสำแดงให้ข้าพเจ้าเห็นช่างเหล็ก 4 คน
21 และข้าพเจ้าจึงถามว่า ‘คนเหล่านี้มาทำอะไรกัน?’ พระองค์ทรงตอบว่า ‘เขาสัตว์เหล่านี้มาขวิดยูดาห์ให้กระจัดกระจายไป จนไม่มีใครยกศีรษะขึ้นได้อีก และช่างเหล่านี้มาทำให้เขาสัตว์หวาดกลัว เพื่อจะเหวี่ยงเขาแห่งประชาชาติลง คือชาติทั้งหลายที่ยกเขาของตนมาขวิดแผ่นดินยูดาห์ทำให้กระจัดกระจายไป’