เอเสเธอร์ 7 THSV11

1 กษัตริย์​จึง​เสด็จ​พร้อม​กับ​ฮา‌มาน​ไป​งาน​เลี้ยง​ของ​พระ‍ราชินี​เอส‌เธอร์

2 ใน​วัน‍ที่​สอง​ขณะ​กำลัง​ดื่ม​เหล้า‍องุ่น​อยู่ กษัตริย์​ตรัส​กับ​พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​อีก​ว่า “ราชินี​เอส‌เธอร์ เธอ​จะ​ร้อง‍ขอ​อะไร? เรา​จะ​ให้ และ​เธอ​จะ​ทูล‍ขอ​อะไร? แม้​ถึง​ครึ่ง​ราช‌อาณา‌จักร​ของ​เรา ก็​จะ​ได้”

3 พระ‍ราชินี​เอส‌เธอร์​ทูล‍ตอบ​ว่า “ข้า‍แต่​กษัตริย์ ถ้า​หม่อม‍ฉัน​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท และ​ถ้า​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​กษัตริย์ ขอ​ประ‌ทาน​ชีวิต​ของ​หม่อม‍ฉัน​ตาม​คำ​ร้อง‍ขอ​ของ​หม่อม‍ฉัน และ​ขอ​ไว้​ชีวิต​ชน‍ชาติ​ของ​หม่อม‍ฉัน​ตาม​คำ​ทูล‍ขอ​ของ​หม่อม‍ฉัน

4 เพราะ​พวก‍เรา​ถูก​ขาย​ทั้ง​หม่อม‍ฉัน​และ​ชน‍ชาติ​ของ​หม่อม‍ฉัน ให้​ถูก​ทำ‍ลาย ให้​ถูก​สัง‌หาร​และ​ให้​ถูก​ล้าง‍ผลาญ ถ้า​พวก‍เรา​ถูก​ขาย​เพียง​ให้​เป็น​ทาส​ชาย​และ​หญิง หม่อม‍ฉัน​ก็​จะ​ไม่​ปริ‍ปาก เพราะ​ความ​ทุกข์‍ยาก​เพียง​แค่​นี้​ไม่​อาจ​เปรียบ​กับ​ความ​เสีย‍หาย​ของ​กษัตริย์​ได้”

5 กษัตริย์​อา‌หสุ‌เอ‌รัส​จึง​ตรัส​กับ​พระ‍ราชินี​เอส‌เธอร์​ว่า “คน​นั้น​เป็น​ใคร? อยู่​ที่‍ไหน? จึง​บัง‍อาจ​คิด​ทำ​การ​เช่น‍นี้”

6 และ​พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​ทูล​ว่า “คู่‍อริ​และ​ศัตรู​คือ​ฮา‌มาน​คน​ชั่ว‍ช้า​ผู้‍นี้ เพคะ” ฮา‌มาน​ก็​ตก‍ใจ​กลัว​ต่อ‍พระ‍พักตร์​กษัตริย์​และ​พระ‍ราชินี

7 กษัตริย์​ทรง​ลุก‍ขึ้น​จาก​งาน​เลี้ยง​ด้วย​พระ‍พิโรธ และ​เสด็จ​เข้า​ใน​ราช‌อุทยาน แต่​ฮา‌มาน​ยัง​อยู่​เพื่อ​ทูล‍ขอ​ชีวิต​จาก​พระ‍ราชินี​เอส‌เธอร์ เพราะ​เขา​เห็น​ว่า​กษัตริย์​ทรง​มุ่ง‍ร้าย​ต่อ​เขา​แล้ว

8 เมื่อ​กษัตริย์​เสด็จ​กลับ​จาก​ราช‌อุทยาน​มา​ยัง​ที่​ซึ่ง​ดื่ม​เหล้า‍องุ่น ฮา‌มาน​ยัง​กราบ​อยู่​ที่​พระ‍แท่น​ซึ่ง​พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​ประ‌ทับ​อยู่​นั้น กษัตริย์​ตรัส​ว่า “เขา​ยัง​จะ​ข่ม‍ขืน​พระ‍ราชินี​ต่อ‍หน้า‍ต่อ‍ตา​เรา​ใน​บ้าน​ของ​เรา​หรือ?” พอ​พระ‍ดำรัส​หลุด​จาก​พระ‍โอษฐ์​กษัตริย์ พวก‍เขา​ก็​มา​คลุม​หน้า​ฮา‌มาน

9 ฮาร‌โบ‌นา​ขันที​คน​หนึ่ง​ที่​อยู่​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​กษัตริย์​ทูล​ว่า “ดู‍สิ ตะ‌แลง‍แกง​สูง​ยี่‍สิบ‍สอง​เมตร​ซึ่ง​ฮา‌มาน​เตรียม​ไว้​สำหรับ​โมร‌เด‌คัย ผู้​ทูล​ราย‍งาน​และ​ช่วย​ชีวิต​กษัตริย์​ก็​ยัง​ตั้ง​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​ฮา‌มาน” กษัตริย์​ตรัส​ว่า “แขวน​คอ​มัน​บน​นั้น​แหละ”

10 พวก‍เขา​ก็​แขวน​คอ​ฮา‌มาน​บน​ตะ‌แลง‍แกง​ซึ่ง​ฮา‌มาน​เตรียม​ไว้​สำหรับ​โมร‌เด‌คัย แล้ว​พระ‍พิโรธ​ของ​กษัตริย์​ก็​สงบ​ลง

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10