1 แล้วข้าพเจ้ากล่าวว่า“บรรดาผู้นำของยาโคบ จงฟังเถิดท่านผู้ที่ปกครองพงศ์พันธุ์อิสราเอลท่านควรจะรู้จักความยุติธรรมไม่ใช่หรือ?
2 ท่านซึ่งชังความดีและรักความชั่วผู้ถลกหนังประชากรของเราและฉีกเนื้อจากกระดูกของพวกเขา
3 ผู้กินเนื้อพี่น้องร่วมชาติของเราเลาะหนังของเขาออกและหักกระดูกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยผู้ห้ำหั่นพวกเขาเหมือนหั่นเนื้อใส่กระทะเหมือนหั่นเนื้อใส่หม้อ”
4 แล้วพวกเขาจะร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าแต่พระองค์จะไม่ทรงตอบครั้งนั้นพระองค์จะทรงซ่อนพระพักตร์จากพวกเขาเพราะความชั่วที่พวกเขาได้ทำ
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า“สำหรับบรรดาผู้เผยพระวจนะผู้ซึ่งนำประชากรของเราหลงเตลิดไปหากใครเลี้ยงดูพวกเขาพวกเขาก็จะประกาศว่า ‘จงมีสันติสุขเถิด’ใครไม่เลี้ยงดูพวกเขาพวกเขาก็เตรียมจะทำศึกด้วย
6 ฉะนั้นค่ำคืนจะมาถึงเจ้า เจ้าจะไม่เห็นนิมิตใดๆความมืดมาถึงเจ้า ไม่มีการทำนายทายทักใดๆดวงอาทิตย์จะลับไปสำหรับบรรดาผู้เผยพระวจนะและกลางวันจะมืดไปสำหรับพวกเขา
7 ผู้ทำนายจะอับอายและหมอดูจะขายหน้าทุกคนจะเอามือปิดหน้าของตนเพราะไม่มีคำตอบจากพระเจ้า”
8 แต่ส่วนข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเปี่ยมด้วยฤทธิ์อำนาจด้วยพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าและด้วยความยุติธรรมกับกำลังเพื่อประกาศให้ยาโคบทราบถึงการล่วงละเมิดของเขาและให้อิสราเอลทราบถึงบาปของตน
9 บรรดาผู้นำของพงศ์พันธุ์ยาโคบ จงฟังเถิดท่านผู้ที่ปกครองพงศ์พันธุ์อิสราเอลผู้ชิงชังความยุติธรรมและบิดเบือนความถูกต้อง
10 ผู้สร้างศิโยนขึ้นจากการฆ่าคนสร้างเยรูซาเล็มขึ้นจากความชั่วร้าย
11 ผู้นำของดินแดนนี้ตัดสินความโดยเห็นแก่สินบนปุโรหิตสั่งสอนโดยเห็นแก่รางวัลและผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เพื่อเงินถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังอ้างว่าพึ่งพิงองค์พระผู้เป็นเจ้าและกล่าวว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ท่ามกลางเราไม่ใช่หรือ?จะไม่มีภัยพิบัติใดมาถึงเราเลย”
12 ฉะนั้นเพราะพวกเจ้าศิโยนจะถูกไถเหมือนนาเยรูซาเล็มจะกลายเป็นซากปรักหักพังภูเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของพระวิหารจะกลายเป็นป่ารก