2 “ภูเขาทั้งหลายจงฟังการกล่าวโทษขององค์พระผู้เป็นเจ้าจงฟังเถิด เจ้าซึ่งเป็นฐานรากอันมั่นคงของโลกเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีคดีความกับประชากรของพระองค์พระองค์ทรงตั้งข้อหาอิสราเอล
3 “ประชากรของเราเอ๋ย เราทำอะไรเจ้า?เราได้ใส่ภาระอันใดให้แก่เจ้า? จงตอบเรามา
4 เรานำเจ้าออกมาจากอียิปต์และไถ่เจ้าจากแดนทาสเราส่งโมเสสมาเพื่อนำเจ้าพร้อมทั้งอาโรนและมิเรียม
5 ประชากรของเราเอ๋ยจงระลึกถึงกษัตริย์บาลาคแห่งโมอับที่พยายามจะทำให้เจ้าถูกสาปแช่งแต่บาลาอัมบุตรเบโอร์กลับอวยพรเจ้าแทนจงระลึกถึงการเดินทางของเจ้าจากชิทธีมถึงกิลกาลเพื่อเจ้าจะได้รู้ถึงความซื่อสัตย์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
6 ข้าพเจ้าจะนำสิ่งใดมาต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าและกราบลงต่อพระเจ้าผู้ประทับในสวรรค์?ควรที่ข้าพเจ้าจะเข้าเฝ้าพระองค์ด้วยเครื่องเผาบูชาด้วยบรรดาลูกวัวหนึ่งขวบหรือ?
7 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะพอพระทัยแกะนับพันๆ ตัวและธารน้ำมันนับหมื่นๆ สายหรือ?ควรที่ข้าพเจ้าจะถวายลูกหัวปีเพื่อการละเมิดของข้าพเจ้าถวายเลือดเนื้อเชื้อไขของข้าพเจ้าเพื่อบาปแห่งจิตวิญญาณของข้าพเจ้าหรือ?
8 มนุษย์เอ๋ย พระองค์ได้ทรงสำแดงแก่ท่านแล้วว่าอะไรดีและอะไรที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประสงค์จากท่าน?คือจงประพฤติอย่างเที่ยงธรรม รักความเมตตากรุณาและดำเนินอย่างถ่อมใจไปกับพระเจ้าของท่าน