1 พระดำรัสที่ผู้เผยพระวจนะฮาบากุกได้รับ
2 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์จะต้องร้องทูลขอความช่วยเหลือนานเพียงใดพระองค์จึงจะทรงสดับฟัง?หรืออีกนานเพียงใดที่ต้องร้องต่อพระองค์ว่า “โหดร้าย!”แต่พระองค์ไม่ทรงมาช่วย?
3 เหตุใดพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์มองดูความอยุติธรรม?เหตุใดพระองค์ทรงทนต่อความผิด?ความพินาศและความโหดร้ายอยู่ต่อหน้าต่อตาข้าพระองค์มีการต่อสู้และแก่งแย่งกันมากมาย
4 ฉะนั้นกฎหมายจึงเป็นอัมพาตและความยุติธรรมไม่ปรากฏคนชั่วล้อมกรอบคนชอบธรรมจนความยุติธรรมถูกบิดเบือนไป
5 พระเจ้าตรัสว่า“จงมองและคอยเฝ้าดูชนชาติต่างๆแล้วจงประหลาดใจอย่างที่สุดเพราะเรากำลังจะทำบางสิ่งในสมัยของเจ้าซึ่งถึงแม้มีใครบอกเจ้าก็จะไม่เชื่อ
6 เรากำลังจะให้ชาวบาบิโลนมีอำนาจขึ้นมาพวกเขาเป็นชนชาติที่โหดร้ายและเลือดร้อนซึ่งกรีธาทัพไปทั่วโลกเพื่อยึดครองดินแดนที่ไม่ใช่ของตน
7 พวกเขาเป็นชนชาติที่ใครๆ ก็ขยาดและหวาดกลัวพวกเขาถือเอาตนเองเป็นกฎหมายแสวงหาเกียรติยศให้ตนเอง
8 ม้าของเขาปราดเปรียวยิ่งกว่าเสือดาวดุร้ายยิ่งกว่าหมาป่ายามพลบค่ำกองทหารม้าของเขาควบตะบึงมาพลม้าของเขามาจากแดนไกลพวกเขาเหินมาดุจนกอินทรีโฉบมาขย้ำเหยื่อ
9 พวกเขาทุกคนมุ่งก่อความรุนแรงฝูงชนของพวกเขารุกเข้ามาเหมือนพายุทะเลทรายและกวาดต้อนเชลยไปเหมือนเม็ดทราย
10 เขาเย้ยหยันกษัตริย์และเสียดสีเจ้าบ้านผ่านเมืองพวกเขาหัวเราะเยาะเมืองที่มีป้อมปราการทั้งปวงพวกเขาก่อเชิงเทินดินและเข้ายึดเมือง
11 แล้วพวกเขาก็กรีธาทัพผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนลม แล้วมุ่งหน้าต่อไปพวกเขาเป็นคนผิด ซึ่งถือพละกำลังของตนเป็นพระเจ้า”
12 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่นิรันดร์กาลไม่ใช่หรือ?ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ องค์บริสุทธิ์ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะไม่ตายข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งพวกเขาให้ดำเนินการตามคำพิพากษาข้าแต่องค์พระศิลา พระองค์ทรงบัญชาให้พวกเขามาลงโทษ
13 พระเนตรของพระองค์บริสุทธิ์เกินกว่าจะมองดูความชั่วพระองค์ไม่ทรงสามารถทนต่อความผิดได้แล้วเหตุใดพระองค์ทรงทนต่อคนทรยศ?เหตุใดพระองค์ทรงเงียบอยู่ขณะที่คนชั่วร้ายกลืนกินคนที่ชอบธรรมกว่าตัวเขา?
14 พระองค์ทรงทำให้มนุษย์เป็นเหมือนปลาในทะเลเหมือนบรรดาสัตว์ในทะเลที่ไม่มีใครปกครอง
15 ศัตรูผู้ชั่วร้ายได้เกี่ยวพวกเขาขึ้นมาด้วยเบ็ดจับพวกเขาด้วยแหและรวบรวมพวกเขาขึ้นมาด้วยอวนดังนั้นศัตรูผู้นั้นจึงปีติยินดี
16 ฉะนั้นเขาจึงถวายเครื่องบูชาแก่แหของเขาและเผาเครื่องหอมแก่อวนของตนเพราะแหของเขาทำให้เขาอยู่อย่างหรูหราและสำราญกับอาหารที่เลือกสรรมาแล้วอย่างดีเลิศ