1 ข้าพเจ้าจะยืนเฝ้ายามและประจำการบนเชิงเทินข้าพเจ้าจะคอยดูว่าพระองค์จะตรัสประการใดแก่ข้าพเจ้าและข้าพเจ้าจะตอบคำร้องทุกข์นี้อย่างไร
2 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า“จงเขียนสิ่งที่เราเปิดเผยแก่เจ้าให้เห็นชัดเจนบนแผ่นจารึกเพื่อว่าทุกคนที่อ่านจะเข้าใจได้ทันที
3 เพราะสิ่งที่เราจะเปิดเผยแก่เจ้านั้นยังรอกำหนดเวลาอยู่เป็นเรื่องวาระสุดท้ายและจะพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่เรื่องเท็จแม้จะเนิ่นช้าอยู่ ก็จงอดใจรอมันจะมาถึงอย่างแน่นอนและจะไม่ล่าช้า
4 “ดูเถิด เขาผยองขึ้นความปรารถนาของเขาไม่ถูกทำนองคลองธรรมแต่คนชอบธรรมจะดำรงชีวิตโดยความเชื่อของเขา
5 อันที่จริงเหล้าองุ่นทรยศเขาเขาหยิ่งผยองและไม่เคยพักสงบเพราะเขาตะกละเหมือนหลุมฝังศพและเหมือนความตายซึ่งไม่เคยอิ่มเขารวบรวมประชาชาติมาเป็นของตนและจับชนชาติทั้งปวงมาเป็นเชลย
6 “คนเหล่านั้นทั้งหมดจะไม่ร้องยั่วเย้าเขาด้วยคำเยาะเย้ยและคำสบประมาทหรอกหรือว่า“ ‘วิบัติแก่เขาผู้เอาของที่ขโมยมากองสุมไว้และทำให้ตนเองร่ำรวยโดยการขู่กรรโชก!สิ่งนี้จะต้องดำเนินไปอีกนานเพียงใด?’
7 เจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกฮือขึ้นในทันทีทันใดหรือ?เขาจะไม่ตื่นขึ้นและทำให้เจ้าตัวสั่นงันงกหรือ?เมื่อนั้นเจ้าจะตกเป็นเหยื่อของเขา
8 เพราะเจ้าได้ปล้นชิงมาหลายชาติชนชาติที่เหลืออยู่จะปล้นเจ้าเพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือดเจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น
9 “วิบัติแก่เขาผู้สร้างอาณาจักรของตนด้วยสิ่งที่ได้มาอย่างอยุติธรรมเพื่อสร้างรังไว้บนที่สูงเพื่อหนีจากเงื้อมมือแห่งหายนะ!
10 เจ้าวางแผนให้หลายชนชาติถูกทำลายก่อความอัปยศแก่เรือนของเจ้าเองและทำให้ชีวิตของตนเองต้องเสียไป
11 ก้อนหินที่ผนังจะส่งเสียงร้องและไม้ขื่อไม้คานก็จะส่งเสียงสะท้อน
12 “วิบัติแก่ผู้สร้างนครด้วยการนองเลือดและตั้งเมืองด้วยอาชญากรรม!
13 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงตัดสินพระทัยไว้แล้วไม่ใช่หรือว่าการลงแรงทำงานของชนชาตินั้นก็เป็นเพียงเชื้อไฟการตรากตรำจนสิ้นแรงของชนชาติต่างๆ ก็สูญเปล่า?
14 เพราะโลกจะเต็มไปด้วยความรู้ถึงพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าดั่งห้วงนํ้าทั้งหลายที่ปกคลุมท้องทะเล
15 “วิบัติแก่ผู้ที่ให้เหล้าองุ่นเพื่อนบ้านดื่มเทเหล้าจากถุงหนังให้เขาจนเมามายเพื่อจะได้จ้องดูร่างเปลือยเปล่าของเขา
16 เจ้าจะเต็มไปด้วยความอับอายแทนที่จะได้เกียรติยศบัดนี้ถึงคราวของเจ้า! จงดื่มสิ และเจ้าจะถูกเปิดเผยความเปลือยเปล่า!ถ้วยจากพระหัตถ์ขวาขององค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังเวียนมาถึงเจ้าแล้วความอัปยศอดสูจะบดบังเกียรติยศของเจ้า
17 ความโหดร้ายที่เจ้าทำไว้แก่เลบานอนจะล้มล้างเจ้าและการที่เจ้าทำลายล้างสัตว์ต่างๆ จะทำให้เจ้าหวาดกลัวเพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือดเจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น
18 “รูปเคารพมีคุณค่าอะไรในเมื่อมนุษย์เป็นผู้แกะสลักมันขึ้น?หรือรูปที่สอนความเท็จนั้นมีคุณค่าอะไร?เพราะผู้ที่สร้างรูปนั้นขึ้นก็วางใจในสิ่งที่ตนสร้างเขาสร้างรูปเคารพที่พูดไม่ได้
19 วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวกับไม้ว่า ‘จงมีชีวิตขึ้นมาเถิด!’หรือกล่าวแก่หินไร้ชีวิตว่า ‘จงตื่นขึ้นมาเถิด!’มันจะให้คำแนะนำได้หรือ?เขาหุ้มมันด้วยทองและเงินมันไม่มีลมหายใจ”
20 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับในพระวิหารศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ให้ทั้งโลกจงเงียบอยู่ต่อหน้าพระองค์