โยเอล 3 TNCV

ประชาชาติทั้งหลายถูกพิพากษา

1 “เมื่อถึงเวลานั้นเมื่อเราฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองของยูดาห์และเยรูซาเล็ม

2 เราจะรวบรวมประชาชาติทั้งปวงพาเขาลงมายังหุบเขาเยโฮชาฟัทที่นั่นเราจะเริ่มพิพากษาพวกเขาเรื่องประชากรอิสราเอลกรรมสิทธิ์ของเราเพราะพวกเขาทำให้ประชากรของเรากระจัดกระจายไปในหมู่ประชาชาติและแบ่งดินแดนของเรา

3 เขาจับสลากแบ่งประชากรของเราและเอาเด็กผู้ชายไปแลกหญิงโสเภณีมาพวกเขาได้ขายเด็กผู้หญิงแลกกับเหล้าองุ่นที่พวกเขาจะได้ดื่ม

4 “นี่แน่ะไทระและไซดอนกับภูมิภาคทั้งปวงของฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าจะเอาเรื่องกับเราว่าอย่างไร? เจ้าจะตอบสนองสิ่งที่เราทำไปหรือ? หากเจ้าแก้แค้น เราก็จะให้กรรมที่เจ้าก่อไว้ตกอยู่แก่เจ้าเองอย่างฉับพลันทันที

5 เพราะเจ้ายึดเอาเงินและทองคำกับสมบัติล้ำค่าของเราไปไว้ที่วิหารต่างๆ ของเจ้า

6 เจ้าขายชนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มให้แก่ชาวกรีกเพื่อจะได้เนรเทศพวกเขาไปไกลจากบ้านเกิดเมืองนอน

7 “ดูเถิด เราจะกระตุ้นพวกเขาออกมาจากที่ต่างๆ ซึ่งเจ้าขายพวกเขาไป และเราจะให้กรรมที่เจ้าก่อไว้ตกอยู่แก่เจ้าเอง

8 เราจะขายบุตรชายบุตรสาวของเจ้าให้แก่ชาวยูดาห์ ซึ่งจะขายต่อให้ชาวเสบา ชนชาติซึ่งอยู่ไกลลิบ” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

9 จงประกาศในหมู่ประชาชาติดังนี้ว่าเตรียมรบเถิด!จงปลุกใจเหล่านักรบ!ให้พลรบทั้งปวงเข้ามาใกล้และบุกทันที

10 จงเอาผาลไถนามาตีเป็นดาบและตีขอลิดให้เป็นทวนให้คนอ่อนแอพูดว่า“ฉันเข้มแข็ง!”

11 ประชาชาติทั้งปวงจากรอบทิศเอ๋ยมาเร็วเถิด มาชุมนุมกันที่นั่นข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงส่งนักรบของพระองค์ลงมาเถิด!

12 “จงปลุกใจประชาชาติทั้งหลายให้รุดหน้ามายังหุบเขาเยโฮชาฟัทเพราะที่นั่นเราจะนั่งลงตัดสินประชาชาติทั้งปวงรอบทิศ

13 จงแกว่งเคียวเพราะข้าวสุกพร้อมให้เกี่ยวแล้วมาเถิด มาย่ำองุ่นเพราะบ่อย่ำองุ่นเต็มแล้วและบ่อเก็บมีเหล้าองุ่นเต็มล้นความชั่วร้ายของพวกเขามากมายนัก!”

14 ผู้คนมากันมืดฟ้ามัวดินในหุบเขาแห่งการพิพากษา!เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้วในหุบเขาแห่งการพิพากษา

15 ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์จะมืดมิดไปและดวงดาวจะอับแสง

16 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเปล่งพระสุรเสียงกึกก้องจากศิโยนทรงเปล่งพระสุรเสียงจากเยรูซาเล็มแผ่นดินและผืนฟ้าจะสั่นสะท้านแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเป็นที่ลี้ภัยสำหรับประชากรของพระองค์เป็นที่มั่นสำหรับประชากรอิสราเอล

พระพรสำหรับประชากรของพระเจ้า

17 “เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าพำนักอยู่ในศิโยนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราเยรูซาเล็มจะบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์คนต่างชาติจะไม่มาย่ำยีมันอีก

18 “ในวันนั้นจะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขาและมีน้ำนมไหลมาจากเนินเขาลำห้วยทั้งปวงของยูดาห์จะมีน้ำนองธารน้ำพุจะไหลออกมาจากพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้ความชุ่มชื่นแก่หุบเขาต้นกระถินเทศ

19 แต่อียิปต์จะเริศร้างเอโดมกลายเป็นถิ่นกันดารเพราะความอำมหิตที่ทำไว้กับชาวยูดาห์พวกเขาทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือดในดินแดนนั้น

20 ยูดาห์และเยรูซาเล็มจะมีผู้อยู่อาศัยตลอดไปทุกชั่วอายุ

21 ความผิดที่พวกเขาทำให้โลหิตตกซึ่งเราไม่ได้อภัยให้นั้นเราจะให้อภัย” องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับอยู่ในศิโยน!

บท

1 2 3