1 เมื่อเอฟราอิมกล่าว ผู้คนก็สั่นสะท้านเขาเป็นที่ยกย่องในอิสราเอลแต่เขาก็มีความผิดและตายไปเพราะกราบไหว้พระบาอัล
2 บัดนี้ เขายิ่งทำบาปมากขึ้นเขาใช้เงินทำรูปเคารพเพื่อตัวเขาเองเป็นเทวรูปที่ปั้นแต่งขึ้นอย่างชาญฉลาดทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นผลงานของช่างฝีมือผู้คนกล่าวถึงคนเหล่านี้ว่า“พวกเขาใช้มนุษย์เป็นเครื่องบูชาและจูบเทวรูปลูกวัว”
3 ฉะนั้นเขาจะเป็นเหมือนหมอกในยามเช้าเหมือนน้ำค้างยามรุ่งอรุณซึ่งหายลับไปเหมือนแกลบปลิวจากลานนวดข้าวเหมือนควันที่ลอยออกไปทางหน้าต่าง
4 “แต่เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้นำเจ้าออกมาจากอียิปต์เจ้าจะไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเราและไม่มีผู้ช่วยให้รอดอื่นใดยกเว้นเรา
5 เราฟูมฟักดูแลเจ้าในทะเลทรายในดินแดนอันร้อนระอุ
6 เมื่อเราเลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็อิ่มหนำเมื่ออิ่มหนำแล้ว พวกเขาก็หยิ่งผยองขึ้นและลืมเรา
7 ดังนั้นเราจึงจู่โจมเข้าใส่พวกเขาเหมือนสิงโตเราจะซุ่มอยู่ริมทางเหมือนเสือดาว