1 “จงหยิบแตรขึ้นจรดริมฝีปากของเจ้า!นกอินทรีตัวหนึ่งอยู่เหนือพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะเหล่าประชากรได้ละเมิดพันธสัญญาของเราและกบฏต่อบทบัญญัติของเรา
2 อิสราเอลร้องเรียกเราว่า‘ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทั้งหลายยอมรับว่าทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย!’
3 แต่อิสราเอลปฏิเสธสิ่งที่ดีงามศัตรูจะไล่ตามเขา
4 เขาแต่งตั้งกษัตริย์โดยที่เราไม่เห็นด้วยเขาเลือกเจ้านายโดยที่เราไม่เห็นชอบเขาใช้เงินและทองคำสร้างเทวรูปทั้งหลายพาตัวเองให้พินาศ
5 สะมาเรียเอ๋ย! จงขว้างเทวรูปลูกวัวของเจ้าทิ้งเสียเถิดความโกรธของเราเผาผลาญเขาอีกนานเพียงใดพวกเขาจึงจะบริสุทธิ์ได้?
6 สิ่งเหล่านี้มาจากอิสราเอล!ช่างฝีมือได้สร้างลูกวัวตัวนี้ขึ้นมันไม่ใช่พระเจ้าเทวรูปลูกวัวของสะมาเรียจะถูกทุบแตกเป็นเสี่ยงๆ
7 “พวกเขาหว่านลมและเก็บเกี่ยวลมพายุหมุนต้นข้าวไม่มีรวงมันจะไม่ให้ข้าวสำหรับทำแป้งแม้มันจะเกิดผลแต่ชาวต่างชาติก็จะกลืนกินหมด
8 อิสราเอลถูกกลืนกินบัดนี้นางอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆเหมือนของไร้ค่า
9 เพราะพวกเขาขึ้นไปหาอัสซีเรียเหมือนลาป่าเร่ร่อนอยู่ตามลำพังเอฟราอิมได้ขายตัวให้ชู้รัก
10 ถึงแม้พวกเขาขายตัวไปอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆบัดนี้เราจะรวบรวมพวกเขาเข้าด้วยกันพวกเขาเริ่มจะเสื่อมสูญไปภายใต้การกดขี่ของกษัตริย์ผู้เกรียงไกร
11 “ถึงแม้เอฟราอิมสร้างแท่นบูชามากมายเพื่อถวายเครื่องบูชาไถ่บาปแต่มันก็กลายเป็นแท่นให้ทำบาป
12 เราเขียนบทบัญญัติของเรามากมายให้พวกเขาแต่พวกเขากลับถือว่ามันเป็นสิ่งแปลกปลอม
13 พวกเขาถวายเครื่องบูชาแก่เราแล้วพวกเขาก็กินเนื้อแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้พอพระทัยพวกเขาบัดนี้พระองค์จะทรงระลึกถึงความชั่วร้ายของพวกเขาและลงโทษบาปทั้งหลายของพวกเขาพวกเขาจะกลับไปยังอียิปต์
14 อิสราเอลลืมพระผู้สร้างของตนและสร้างปราสาทราชวังต่างๆยูดาห์เสริมป้อมปราการที่เมืองต่างๆแต่เราจะส่งไฟมายังเมืองทั้งหลายของพวกเขาซึ่งจะเผาผลาญป้อมปราการของพวกเขาเสีย”