1 “มาเถิด ให้เรากลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าแม้พระองค์ทรงฉีกเราเป็นชิ้นๆแต่พระองค์จะทรงรักษาเราแม้ทรงกระทำให้เราบาดเจ็บแต่พระองค์จะทรงสมานแผลให้เรา
2 ภายในสองวัน พระองค์จะทรงฟื้นฟูเราในวันที่สาม พระองค์จะทรงให้เรากลับสู่สภาพดีเพื่อเราจะมีชีวิตอยู่ต่อหน้าพระองค์
3 ให้เรายอมรับรู้องค์พระผู้เป็นเจ้าให้เราบากบั่นต่อไปเพื่อรู้จักพระองค์ตราบเท่าที่ดวงตะวันขึ้นจากฟ้าฉันใดพระองค์จะทรงปรากฏพระองค์ฉันนั้นพระองค์จะเสด็จมาหาเราเหมือนฝนในฤดูหนาวเหมือนฝนในฤดูใบไม้ผลิที่รดผืนแผ่นดิน”
4 “เอฟราอิมเอ๋ย เราจะทำอะไรให้เจ้าได้?ยูดาห์เอ๋ย เราจะทำอะไรกับเจ้าดี?ความรักของเจ้าเหมือนหมอกบางยามเช้าเหมือนน้ำค้างรุ่งอรุณซึ่งเหือดหายไป
5 ฉะนั้นเราจะมาห้ำหั่นเจ้าเป็นชิ้นๆ ด้วยผู้เผยพระวจนะของเราเราจะประหารเจ้าด้วยถ้อยคำจากปากของเราคำพิพากษาของเราจะจู่โจมเข้าใส่เจ้าดั่งสายฟ้าแลบ
6 เพราะเราประสงค์ความเมตตา ไม่ใช่เครื่องบูชาเราต้องการให้เจ้ารู้จักเราผู้เป็นพระเจ้ามากกว่าต้องการเครื่องเผาบูชา
7 พวกเขาทำลายพันธสัญญาเช่นเดียวกับอาดัมที่นั่นพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา
8 กิเลอาดเป็นเมืองของคนชั่วแปดเปื้อนไปด้วยรอยเท้าแห่งโลหิต
9 กองโจรซุ่มคอยปล้นคนฉันใดหมู่ปุโรหิตก็ทำเช่นเดียวกันฉันนั้นพวกเขาเข่นฆ่าผู้คนบนเส้นทางไปเชเคมก่อกรรมทำชั่วอย่างน่าอดสู
10 เราเห็นสิ่งที่เลวร้ายสิ่งหนึ่งในบ้านของอิสราเอลที่นั่นเอฟราอิมยอมตัวเป็นโสเภณีและอิสราเอลทำตัวให้เป็นมลทิน
11 “ส่วนเจ้า ยูดาห์เวลาแห่งการเก็บเกี่ยวก็ถูกกำหนดไว้แล้ว“เมื่อใดก็ตามที่เราจะรื้อฟื้นความรุ่งเรืองของประชากรของเรา