10 Sinira ng maraming pinuno ang aking ubasan,pati ang aking kabukiran ay kanilang sinagasaan;ang aking magandang lupain, ngayon ay wala nang mapapakinabangan.
11 Wala nang halaga ang buong lupain;tigang na tigang sa aking harapan.Ang bayan ngayon ay isa nang ilang,at walang nagmamalasakit na sinuman.
12 Mula sa kahabaan ng maburol na ilangay lumusob ang mga mandarambong.Pinalaganap ko ang digmaan upang mawasak ang buong bayan;at walang sinuman ang makakaligtas.
13 Naghasik ng trigo ang mga tao, ngunit tinik ang inani;nagpakahirap sila sa paggawa, subalit wala silang pinakinabangan.Wala silang inani sa kanilang itinanimdahil sa matinding galit ko sa kanila.”
14 Ito ang sinasabi ni Yahweh tungkol sa masasamang naninirahan sa paligid ng Israel, mga taong nanira sa lupaing ipinamana niya sa kanyang bayan: “Aalisin ko ang mga taong ito sa kanilang bansa, gaya ng halamang binubunot sa lupa. At ililigtas ko ang Juda sa kanilang pananakop.
15 Subalit matapos ko silang alisin, sila'y aking kahahabagan. Ibabalik ko sa kani-kanilang sariling lupain ang bawat bayan.
16 At kung buong puso nilang tatanggapin ang pananampalataya ng aking bayan at kung matututo silang manumpa nang ganito: ‘Saksi si Yahweh’, ang Diyos na buháy gaya ng itinuro nila sa aking bayan na pagsumpa kay Baal—sila ay mapapabilang sa aking bayan at uunlad ang kanilang pamumuhay.