1 Matapos maghapunan ang lahat, nagpasya nang mamahinga ang ama't ina ni Sara. Kaya't sinamahan na nila si Tobias at itinuro ang silid-tulugan.
2 Naalala ni Tobias ang bilin ni Rafael tungkol sa atay at puso ng isda. Kaya't kinuha niya ito sa kanyang lalagyan, sinunog kasama ng insenso sa isang sisidlan at pumasok sa silid na taglay ito.
3 Lumaganap sa silid ang usok, at naamoy ng demonyo. Tumakas ito patungong Egipto. Hinabol ito ni Rafael at nang abuta'y iginapos ang paa't kamay.
4 Nang mapag-isa na ang mag-asawa, bumangon si Tobias at sinabi sa asawa, “Bumangon ka, mahal ko, at manalangin tayo. Manalangin tayo sa Panginoon na tayo'y kahabagan at ingatan.”
5 Bumangon nga si Sara, at nanalangin silang dalawa. Ganito ang sabi ni Tobias:“Karapat-dapat kang purihin at pasalamatan, Diyos na sinasamba ng aming mga magulang.Purihin ang iyong pangalan, dakila at banal magpakailanman.Ikaw ay pinupuri ng sangkatauhan, ipinagbubunyi ng buong kinapal.
6 Si Adan ay tao na iyong nilikha, asawa niyang si Eva ikaw ang gumawa.Ibinigay mong katuwang para sa kanya;ang sangkatauha'y sa kanila nagmula.Sinabi mo, ‘Di dapat mag-isa ang tao,’ kaya't ating pagpasyahan,‘Gawin nati'y katuwang na kanyang kalarawan.’
7 Ang pag-aasawang pinasok ko ngayo'ydi udyok ng nasa, kundi'y sa Panginoon,tunay na matapat aking nilalayon, itong aming buhay nawa'y magkaroonng awa mo't lakas sa habang panahon, nang hanggang pagtanda kami'y magkatulong.”